© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

woensdag 14 december 2011

Waar moeten we heen?

Ongelijkheid in Nederland slaat steeds meer door naar voordelen voor buitenlanders en achterstelling voor ons Nederlanders. Is het gek dat de heer Wilders steeds meer aanhangers krijgt? Is het gek dat de gemiddelde Nederlander steeds bozer gaat worden? Het wordt wel allemaal in de hand gewerkt. Ho even…..! Ik ben beslist niet tegen buitenlanders. Ook zij zijn mensen met gevoel en willen het beter krijgen dan ze hadden. Het gaat hier om het feit dat wij Nederlanders achtergesteld worden bij de buitenlanders. Dat zit niet scheef in die mensen maar in al die regeringen die wij afgelopen jaren hebben versleten. Die allemaal hun eigen hachje en gezegdes belangrijker vinden dan het algemeen belang. Die bang zijn voor de opinie van het buitenland dat wij onze eigen mensen belangrijker zouden vinden. Maar is het land nog wel van ons Nederlanders? Soms vraag ik me dat echt af of is het een ‘zien’ in de toekomst. Worden wij straks niet een onderdeel van……….!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het contrast tussen arm en rijk in 2011/2012 gaat terug naar het begin van de 20e eeuw. Voorbeelden? Ze zijn er tientallen. Neem de vrachtwagenchauffeurs. Onze Nederlandse vrachtwagenchauffeurs moeten eerst een duur diploma halen. Voor velen een zware taak om te leren en vraag niet hoeveel duizenden euro’s het kost. Polen, Roemenen en chauffeurs uit andere landen komen hier even binnen lopen, leggen een klein examentje af van niks in 1 dag en krijgen dat diploma zomaar in handen. Wat voor waarde wordt er dan nog gehecht aan het dure diploma van onze eigen vrachtwagenchauffeurs? Bovendien werken die buitenlandse heren een paar maanden en krijgen dan nog een uitkering toe als ze zonder werk komen. En dat, terwijl wij zelf genoeg vrachtwagenchauffeurs hebben rondlopen die niet aan de bak kunnen komen omdat ze te duur zouden zijn.

Deze week werd ik geconfronteerd met een gezin met drie jonge kinderen, welk niet eens geld had om een kerstboom te kopen. Gelukkig kon dit gezin geholpen worden door iemand die het ook niet breed heeft. Ik schaam me en erger me nog meer dat het woord ‘arm’ door onze minister-president achteloos wordt weg gewoven met de woorden; “er is geen armoede in Nederland”. Ondertussen smijt onze regering met mislukte projecten. Laat miljoenen verslindende parlementaire enquĂȘtecommissies de fouten onderzoeken die vroegere regeringsambtenaren hebben gemaakt, en wie moet voor dat alles weer opdraaien? U en ik. Je ergert je kapot om te horen hoe weinig verantwoordelijkheid men dan ook nog neemt voor eigen besluiten en daden. Altijd ligt de schuld bij een andere partij. Ik hoef geen namen te noemen. Ieder die het parlementaire onderzoek van de laatste weken heeft gezien, wordt er misselijk van.

Gelukkig gebeuren er ook mooie en goede dingen. Zo is er een klein wonder geschiedt, zoals u in onderstaand artikel kunt lezen. Onze schoenmaker van winkelcentrum ‘t Loon heeft al zijn machines terug en heeft ook alweer een winkel gevonden om in te werken. Zelfs de schoenen van de klanten zijn gered.  Wim Beelen van het slopersbedrijf mag, zoals het contract luidt, alles houden wat er gevonden en gered wordt in het winkelcentrum. De bankkluis was, ondanks het verbod van de burgemeester van Heerlen het pand te betreden, door de SNS bank toch leeggehaald. Wim Beelen haalde ondanks het betredingsverbod toch de machines van onze schoenmaker uit het pand, t/m zijn diploma toe en gaf het aan de schoenmaker terug. Iets waar hij beslist niet toe verplicht was. Chapeau mijnheer Beelen. Mijn diepe respect voor deze mooie geste. Gelukkig is niet alles waar ik tegenaan schop negatief. Het is ook niet de bedoeling te schoppen. Het gaat er mij om de misstanden die steeds groter worden in ons land nog eens duidelijk te maken. Onze kranten doen dat ook, maar een krant verdwijnt in de prullenbak. Mijn artikelen blijven op internet en worden steeds meer gelezen. © Maus

Geen opmerkingen:

Een reactie posten