© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

donderdag 26 februari 2015

Heerlijk even niets doen mag en dagtekst van donderdag 26 februari 2015

Het is grappig zoals de omraam vandaag zijn verhaal verteld. Al jaren hoop ik die ruimte te mogen doorkruisen, echter het is mij nooit vergund geweest om dit bewust mee te mogen maken. Waar ik zelf heel veel moeite mee heb, dat zal ook vast aan mezelf liggen, is het feit dat wij inderdaad geen idee hebben van de weg die wij wilden bewandelen voor we werden geboren. Waar we voor hebben gekozen. Op gegeven moment geef je de moed op om alsmaar je best te doen. In zo'n fase zit ik nu. Heb eis en soort van schrijversblok. Nergens zin in en ik speel alleen nog maar stomme spelletjes, iets wat ik zelden eerder op de computer heb gedaan. Eerst voelde ik me hier verschrikkelijk schuldig over. Nu geef ik er maar aan toe. Ik hoef even helemaal niets meer, ook niet te denken of te piekeren over wat had kunnen zijn .  

Heb ik geen zin de dagteksten door te sturen, dan laat ik het. Zo gaat het al weken met alles op dit moment. Ik mag even niets doen en bijkomen van het afgelopen jaar vol emoties, verdriet en vooral veel vreugde en inzichten. Dat gun ik mezelf. Het heeft lang geduurd eer ik dit kon accepteren. Laat men nu van de andere Zijde maar even laten zien en vooral aan mij voelen of ik wel waardevol genoeg ben voor hen, om hun leerrijke reizen te mogen maken. Mijn opdracht nu is: van mezelf genieten op elk moment van de dag. Trots zijn op wie en wat ik ben en wat ik tot nu toe heb gepresteerd. Zelfs al is dat op dit moment met zinloos niets doen, want zo noem ik spelletjes spelen. Of ik nu productief ben of een zinloos spelletje speel, ik geniet er van en daar gaat in het leven toch om?  

Herken je dit, doe net als ik. Voel je niet meer schuldig dat je niets doet en presteert, maar geniet gewoon van de mooie momenten van het niets doen en laat je drijven op de zee van rust, zoals deze vogels ook doen. Ik geniet er van en uiteindelijk is er toch weer een klein verhaaltje uit ontstaan.

(Schrijversblok is het tijdelijke onvermogen van een schrijver of componist om tot schrijven te komen.)

Dagtekst van donderdag 26 februari 2015.
"Hoewel de mensen vaak pretentieus en ijdel lijken, onderschatten zij zichzelf in feite. Kijk maar: zij minimaliseren de gaven en mogelijkheden die zij hebben ontvangen van de Schepper. Deze gaven en mogelijkheden die van hen hogere wezens maken, veronachtzamen zij en ze hechten de grootste waarde aan al wat van buitenaf komt: apparaten, machines, producten, geneesmiddelen… Zelfs wanneer ze een spiritueel onderricht volgen, slagen ze er niet in de goede houding te vinden, want zij hebben geen enkel idee van de toekomst die de kosmische Intelligentie voor hen heeft voorzien. En wat is die toekomst, zul je vragen?  Alle gebieden van de ruimte doorkruisen, langs de sterren en de zonnen. Van deze reis kun je enkel de rijkdommen meebrengen die je vanbinnen zult verzameld hebben.
Niets is belangrijker dan te leren waaraan te werken en waarop te vertrouwen. Zolang je enkel vertrouwt op uitwendige omstandigheden en materiële voorwerpen, zul je grote ontgoochelingen oplopen, want op een zeker moment zullen de omstandigheden veranderen en de voorwerpen je ontglippen… In werkelijkheid kun je echt alleen maar rekenen op de geest in jou, die pure activiteit is, constante inspanning. Gebruik alle uitwendige middelen, indien je erover beschikt, en dank de Hemel dat je ze hebt gekregen, maar reken er niet op."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Alles wat tegenzit probeer ik met
een glimlach tegemoet te treden.
Zr. Columba Marmion OSB  (Ingestuurd door:  Sam, Dommelen NL)

Woorden van Inspiratie - Dag 332
Een gedachte is onschadelijk, tenzij we erin geloven.
Of je houdt vast aan je gedachten of je onderzoekt ze.
Een andere keuze heb je niet.
Byron Katie

dinsdag 24 februari 2015

LEGAAL DE AOW-ER BEROVEN MAG

Je centen.
Schitterend gedichtje!.......over ONZE centen   en het is nog de waarheid ook

De oude Drees hield van de mensen
en wilde hen een verzorgde oude dag toewensen
Dus ontwierp hij het Ouderdomspensioen
En heel het land riep blij: Hoeraaaaa!
En zo werd er gezorgd voor de Ouden van Dagen
en het was er voor alle bevolkingslagen
En al was dat inkomen niet zo heel erg groot
je hoefde niet meer te werken tot aan je dood
De rijkeren wilden het daar niet mee doen
en spaarden verder voor een aanvullend pensioen
De fondsen kregen daardoor meer centen in kas
en uitbetalen hoefde men veel later pas
Hee, dachten de fondsen, dit moet ook voor de gewone man
zodat hij later wat ruimer rondkomen kan
We regelen dat met zijn kleine salaris
Hij zal er blij mee zijn als hij straks klaar is
En zo spaarden de fondsen die centen erbij
Vooruitzichten mooi en iedereen blij
De pensioenfondsen spaarden en bulkten van 't geld
Het beloofde heel wat, iedereen welgesteld
Doch de regering greep ONS geld zonder ONS iets te zeggen
en de fondsen begonnen fanatiek te beleggen
En dit alles was helaas het begin
En de plus in de pot werd een droevige min
Directeuren en Commissarissen verzaakten hun plicht
Want op ONS geld hield men geen zicht
De pot raakte leeg, het overschot slinkt
Na alle onderzoeken denk ik wel dat het STINKT
Niemand krijgt boete, niemand krijgt straf
Van HUN kapitaal gaat geen centje eraf
Een beloninkje hier een gouden handdrukje daar
Maar de pensioengerechtigde is zwaar de sigaar  
Inleveren Baby-Boomers, jullie zijn met te veel
Dat ook zo velen betaald hebben is niet essentieel
En ook de pensioenleeftijd is veel te laag
Al die vijfenzestigplussers zijn een vervelende plaag 
Dus pensioenen verlaagd, pensioenleeftijd verhoogd
Want alle opgespaarde potten zijn bijna opgedroogd
Wat er aan geld is verdwijnt naar Europa
Dus pak je rollator en werken maar, opa!! 
Kom op partijen, heb geen harten van steen
Kijk voor de verandering eens om je heen!!
De oudere arbeiders mankeren wel wat
Hebben soms kwalen, door hun arbeid gehad 
Daarbij, wie wil de oudere arbeider nog hebben?
De man die zijn kracht met de jaren zag ebben!
Moeten zij nu nog werkelijk solliciteren
Van de pluche zittende dames en heren? 
Drees kijkt droef op ons neer, het was toch geen spel?
Maar met het beleggen leek het dat wel
Zijn menslievende plan, het had zomaar gekund
Maar de arbeider op leeftijd is zijn plan niet gegund. 
Stuur maar door, dit is diep treurig!
Maar is wel de waarheid.
Wanneer mensen banken beroven gaan ze naar de gevangenis.
Wanneer banken mensen beroven krijgen ze een bonus.

© Annette

2015 02 22 Vogels kijken Bij het Veerse meer en de Zandkreek deel 2


2015 02 22 Zeehonden in de provincie Zeeland


vrijdag 13 februari 2015

Met Wilskracht en moed en de dagtekst van vrijdag 13 februari 2015.


 
De vraag voor mij is steeds weer wanneer ik de fout in ga, waarom ik toch als mens soms angsten creëer, terwijl de natuur volledig vertrouwd in wat God voor ons geregeld heeft. Ik hoef "Zijn" weg alleen maar te volgen en mezelf over te geven. Echter dat vertrouwen dagelijks te hebben in dat "HIJ" weet wat goed voor ons is, is het moeilijkste deel van mijn leven. Juist omdat ik het vaker beter denk te weten. Terwijl op mijn reizen, waar ik me volledig over geef aan zijn leiding, het allemaal veel beter geregeld is. Over eigenwijs zijn gesproken!!! Ik weet het allemaal, alleen vind ik de praktijk vaak zo moeilijk. U ook?
 

Dagtekst van vrijdag 13 februari 2015.
"Het sneeuwklokje dat bloeit tegen het einde van de winter, kondigt de komst van de volgende lente aan. Bekijk het eens: met  welke wilskracht, met welke moed beveelt het aan de sneeuw en aan de aarde : "Vooruit, maak plaats, ik wil eruit komen!" En toch is het zo broos, heeft het zulke tere blaadjes, zo fijn dat de minste kleinigheid het kan kwetsen… Maar de aarde en de sneeuw gehoorzamen en laten een doorgang voor het sneeuwklokje dat naar boven klimt en bloeit. Hoe slaagt het erin de aarde te verplichten om een opening te maken? Het bezit een onweerstaanbare kracht in het kleine steeltje dat naar boven komt en zo overleeft het. Want het is altijd de liefde die overwint!
En jij, beschik jij niet over meer middelen dan een sneeuwklokje? Toch wel. Alleen heb je niet voldoende geloof en wilskracht om aan de gebeurtenissen, de moeilijkheden en de beperkingen te zeggen : "Vooruit, ga open, geef mij plaats want ik wil eruit, ik wil de Schepper bewonderen en prijzen!" Indien je volhardt zoals het sneeuwklokje, zul je er altijd in slagen om je te bevrijden en de overwinning te behalen."
Omraam Mikhaël Aïvanhov


Waar kies je voor: je gelijk of je geluk?
uit A Course in Miracles  (Ingestuurd door:  Petra Banner, Zoetermeer NL)

 
Woorden van Inspiratie - Dag 319
"  Als je huilt
kijk dan diep in je hart
en je zult zien dat je weent
om wat je vreugde heeft gebracht."

Kahlil Gibran

Is het toeval dat ik gisteren de eerste grote groep sneeuwklokjes ontdekte?

 

maandag 9 februari 2015

Waarom mag de politie ongestraft dingen doen zonder sirene of zwaailichten, terwijl wij er dik voor moeten betalen. Is dat de voorbeeldfunctie van deze tijd?

Kan iemand mij uitleggen waarom de politie allemaal dingen mag doen, waar wij dikke bekeuringen voor krijgen? Ik begrijp er niets meer van dat mensen met een voorbeeldfunctie ons bekeuren, terwijl zij zelf het ene na het andere doen wat wij moeten laten. Vandaag kwam bij Kasteel Erenstein een politiewagen, zonder sirene of brandende knipperlichten, de berg af rijden vanuit Haanrade. Hij reed vlak voor het rode stoplicht iemand voorbij en reed zo door het rode licht met verhoogde snelheid. Nu kon ik nog denken dat hij met spoed naar het politiebureau moest komen. Maar nee hoor. De politiewagen reed langs het Gayapark en kon niet anders dan stoppen voor het volgende stoplicht. Er was dus nergens enige reden voor en toch gebeurde dit alles. Vlak voor een bocht mag je niet passeren, en niet door rood licht rijden. Hoeveel zou dit ons zijn gaan kosten? Het is niet de eerste keer dat dit soort dingen gebeuren. Eerder gebeurde mij al dat een motoragent mij via de verkeerde kant van de vluchtheuvel passeerde, omdat ik mij aan de snelheid hield, ook zonder zwaailicht of sirene. 

Ik kan natuurlijk mijn mond houden, maar vind dat oneerlijkheid aan de kaak gesteld moet worden. Wij krijgen een bekeuring voor dit alles en zij komen er ongestraft mee weg. Erger is dat mijn kleindochter van bijna 15 jaar naast me zat in de auto en het ook zag, omdat ik haar er op wees. Dit zijn de mensen van de toekomst en wat de politie ongestraft doet is hun slechte voorbeeld, toch???

Levensverhalen van jou en mij: Gisteren was het een dag met allemaal belletjes....

Levensverhalen van jou en mij:

Gisteren was het een dag met allemaal belletjes....
: Gisteren was het een dag met allemaal belletjes. Er lag een uitnodiging van een Belgische vereniging het Landschap vzw. Zij hebben ee...