Krijgt u ook allemaal mails die geluk brengen? Van Engeltjes en Boeddha’s?



Dagelijks krijg ik mails toegestuurd met de woorden: ‘stuur ze door, zij brengen u geluk’.

Sommigen zelfs met een tijdstip erbij, wanneer dat geluk zal plaatsvinden. Anderen echter met een bedreiging er in. ‘Wanneer deze mail niet wordt doorgestuurd zal ongeluk u achtervolgen’. Vooral dit laatste vind ik een zeer kwalijke zaak. Je bedreigd mensen, omdat ze geen tijd of zin hebben dergelijke mails door te sturen. Uit angst voor die bedreiging worden de mails wel doorgestuurd, zodat er een heel angstcircuit ontstaat. Het klinkt gek, maar een bedreiging heeft een veel grotere invloed op mensen dan men zelf beseft. Ongemerkt blijf je er aan denken. Op het geluksbrengende tijdstip wordt minder gelet. Gebeurt er toevallig iets op of rond een dergelijk tijdstip wat leuk is, dan geloven we dat de mail echte positieve invloed heeft gehad. Erger is het wanneer het met ongeluk heeft te maken wat je is toegewenst, welk net rond zo’n tijdstip gebeurd. Zouden de makers er niet bij nadenken hoe groot hun invloed is bij het sturen van een dergelijke bedreiging. Ik vind het een kleine misdaad, of zie ik het verkeerd?

Zelf ben ik in de loop der jaren op het gebied van mails ontvangen heel kritisch geworden. Ik heb een lijst met vaste vrienden waarvan ik de mails durf te openen. Mails gestuurd door onbekende adressen, lees ik soms door, maar open ik zeker geen bijlage van. Dan heb je mails van onbekende buitenlandse afkomst of namen. Zelfs huwelijksaanzoeken van vrouwen zitten erbij, ik wist niet eens dat ik lesbisch was! Daarbij vraag ik me af hoe komen ze aan mijn mailadres. Via mijn websites misschien? Kan zijn, maar dan ziet men toch dat ik een vrouw ben, of is mijn  foto op de site niet duidelijk genoeg? Ik gooi ze direct in de prullenbak, zijnde ongewenste mail en blokkeer de afzenders onmiddellijk.

Mails kunnen ook allerlei virussen bevatten, waar we niet gediend van zijn. Daarnaast natuurlijk de zogenaamde mails van uw bank. Grappig, ik krijg ze zelfs van banken waar ik niets mee heb. Toch blokkeren zij mijn bankrekening als ik de mail niet open en mijn gegevens niet doorgeef. Levensgevaarlijk natuurlijk. Mijn echte bank zal geen mail sturen, maar alles persoonlijk per post bij me thuis bezorgen.

Wanneer je pas in het computergebeuren thuis komt, weet je al die valkuilen nog niet en velen denken dat dit allemaal normaal is. Het heeft vele angsten, onwetendheid en vooral jaren gekost, voor ik dit alles doorhad. En zelfs nu, na 27 jaar computerervaring stink ik er af en toe nog wel eens in. Herkent u zichzelf hierin, laat het weten. Het geeft anderen weer moed om door te gaan. Stuur een mail naar maus-sturmer@home.nl. Laat ook uw valkuilen weten op computergebeid, zo helpen we elkaar en vooral de nieuwelingen die er nog dagelijks bijkomen in ons ook leuke computerwereldje. Uw artikel of reactie wordt erbij geplaatst met initialen, naam, of zelfs zonder naam, net zo u wilt. Fijn weekeinde allemaal.

Reacties:
gelukkig heb ik dat niet net als stem op mij
ik mijd dan gewoon mensen
vind ik gewoon geen wijze mensen
onvoorwaardelijke liefde en resultaat krijg je vanzelf is MIJN mening
gelukkig mag ieder zelf zijn mening hebben en doen wat hij/zij gewoon wil/kan doen, Hannie (zie Hyves)

Beste Maus, vorige week heb ik een avond gehad over gnostiek, daarbij is het ook noodzakelijk om je zelf te leren kennen, misschien iets voor jou. groeten J.H. PS ik lees je berichtejes aan mij altijd , ook al antwoord ik niet steeds. dus je stuurt het niet voor niets !

Zelfkennis de beste weg naar de verbetering

Wat heb ik vandaag gedaan wat verkeerd was:

Wat heb ik vandaag gedaan wat goed was:

Heb ik iemand gekwetst:

Ben ik in mijn plicht tekort geschoten:

Iedere avond moet ik voor de cursus Uittredingen en Astrale reizen deze vier bovenstaande regels invullen. Evenals mijn hele dag beschrijven, maar dan van de avond terug naar de morgen . De laatste opdracht is niet zo moeilijk, maar de eerste opdracht des te meer. Je moet de dag diep doorkijken en eerlijk zijn tegen jezelf. Je komt ineens tot de ontdekking dat je tussendoor best stekelig kan zijn. Jezelf het predicaat moet geven van onaardig, bits en afstandelijk, als je ergens geen zin in hebt, of iets je niet aan staat. Dat je boos tot woedend kunt worden als je beschuldigd wordt van iets wat niet waar is. Als de ander jouw woorden verdraaid. Of jou uitlokt en jij dan boos wordt, terwijl dat de manier is waarop die ander jou ervan kan beschuldigen dat jij ruzie hebt gemaakt en zelf de handen in onschuld wast. Klinkt het allemaal bekend, of heb ik alleen dit soort fouten?

Soms denk ik dan bij mezelf, waarom doe je zo? Waarom ga je er op in en ben je niet de verstandigste? Waarom laat jij je uit je tent lokken in plaats van de ander te negeren of er om te lachen. Hoewel…, meestal gaat het niet om dingen om over te lachen.

Helaas de hoge en lage drempels in mijn leven, die mijn weg afremmen, maken dat ik geïrriteerd raak. In plaats van die drempels te ontwijken en een andere weg te nemen, zoek ik ze soms zelfs op. Heeft met loslaten te maken. Loslaten van mensen waar ik om geef. Veel of weinig doet er niet toe. Loslaten is het moeilijkste in mijn leven, mijn handicap. Ik hou van mensen en van sommigen extra veel. Mijn probleem is dat ik me liever laat kwetsen en door ga met de oude weg te rijden, in plaats van los te laten en een nieuwe weg te zoeken. Gelukkig ben ik dat wel te weten gekomen van mezelf. Dat maakt nog niet dat ik door deze wetenschap wèl de nieuwe weg insla. Ik leer ermee te leven, dat ik zover nog niet ben. Het leven heeft me geleerd om meer voor mezelf te kiezen en wat afstand te nemen of eerlijk te zeggen, dat we uit elkaar moeten gaan. Dat wil niet altijd zeggen dat dit lukt, want zo werkt het niet. Speciaal wanneer het gaat om iemand die heel dicht bij je staat.

Tijdens die cursus Uittredingen en Astraal reizen krijg ik ook oefeningen waar ik me fijn bij voel. Maar…, ze vereisen heel veel zelfdiscipline en daar ontbreekt het op sommige punten nog wel eens aan. Ook herkenbaar? Toch moet ik eerlijk zeggen dat het mij aardig begint te lukken. De oefeningen vind ik leuk om te doen. De regelmaat probeer ik heel langzaam in mijn hersenpan door te laten dringen, is nodig om te komen waar ik wil zijn.

Uittreden doet een mens iedere nacht, ook al weten velen dat niet. Hoeft ook niet als je er niet in geloofd of geen interesse in hebt. Ik ga daar nu en hier geen uitleg over geven. Daar zijn boeken voor en ik probeer de dingen die ik beleef of ga beleven te beschrijven op mijn blog: http://uittredingen-astraalreizen-maus.blogspot.com/. Op dit moment gebeurt er niet zoveel. Voor mij is het belangrijkste dat het onder begeleiding gebeurt, zodat er geen gekke dingen kunnen gebeuren. Voor zelf te experimenteren sta ik nu niet open. Wie weet als ik meer ervaring heb op dit gebied.

Fijne dag allemaal en kijk ook eens naar de vier schuin geschreven zinnetjes. Je leert jezelf op een andere manier kennen, die heel waardevol is. Belangrijk is hierbij dat je jezelf wilt leren kennen.

Reacties via mail, Hyves en Faceboek:
Van mij psycholoog:
 Dag Maus,

fijn dat het goed met je gaat, dat je je krachtig voelt ondanks hier en daar tegenslag. Op een van je blogs zag ik "zelfkennis de weg naar verbetering" met de 4 vragen. Er mag voor mij nog wel een (positieve) 5e vraag bij, namelijk hoe heb ik vandaag betekenis gehad voor iemand. Je zult zien dat je meer betekent voor anderen dan je van te voren vermoedt, het kan in grote en kleine dingen zitten.

Ga zo door, veel groeten, B. v. R.

 
Hai Maus,

Wat een interessante cursus is dit. Ik weet dat ik ook uittreed want mijn moeder zegt dat ze me regelmatig ziet, zij is ook paranormaal. Ik denk dat dit ook de oorzaak is van mijn diepe slaap de laatste tijd, helaas merk ik er zelf niets van. Toch denk ik dat ik me hier (nog) niet in ga verdiepen, ben nog steeds met reconnectie bezig, heb alleen nog niemand kunnen helpen, althans niet dat het al zichtbaar is. Ik denk dat de Engelen het nu wel afmaken. Liefs, R.

Dit is heel interessant Maus. Dank je wel. Groeten, Wim.

Vincent

Respect van Sybel

Verspillingen van het Kabinet, de Kamers, gemeenten etc. En wij de broekriem maar aan blijven halen

Miljarden worden er per jaar verspild door besluiten ter eer en roem van de voorsteller(ster) in ministerraden, kabinetten, gemeenteraden etc. Besluiten die zonder na te denken over de verre  toekomst, ook nog werden uitgevoerd. Dat is niet alleen van dit kabinet, maar al begonnen bij het kabinet den Uyl. Het kon allemaal niet op. Het geld stroomde met bakken er uit, maar kwam met mondjesmaat binnen. En net als bij de kleine mens was geld lenen geen probleem. Het kon en kan nog steeds niet op. Over terugbetalen en recessies werd nauwelijks nagedacht. Zolang ik me een beetje bewust ben van wat er in ons landje speelt, realiseer ik me veel dingen die totaal niet nodig waren geweest en niets met de vooruitgang te maken hadden. Geen probleem dan zetten we er toch een parlementaire commissie op?  De ene commissie is nog niet geweest of de andere verschijnt weer. Ach, waarom ook niet. Dat ook dit weer miljoenen kost, wordt totaal niet over nagedacht. Levert zo’n onderzoek geld op? Nee, het kost geld.  Betalen de hoge heren of dames hierdoor de genoten gelden en bonussen door terug? Welnee, ze krijgen zelfs nog een aantal jaren wachtgeld toe. Ze worden even aan de kleine schandpaal genageld, wat men door het volgende feit alweer snel is vergeten en leven rustig hun leventje voort. Ik hoef hier alle fouten niet te noemen die kabinetten allemaal hebben gemaakt en de miljarden die per jaar verspild zijn aan zinloze projecten.

Deze week nog. Zonder te weten of wij de Olympische spelen van 2028 gaan krijgen is er al 190 miljoen in het water gegooid. Mocht het wonder gebeuren dat ze wel naar Nederland komen, komt er minimaal nog eens 8 miljard bij. Als wij in plaats van zinloos achter dit soort dingen aan te hollen eerst eens even ons huishoudboekje nakeken, zoals wij in een gezinshuishouden ook moeten doen, dan weet ieder zinnig mens dat wij die 190 miljoen niet eens te missen hebben, laat staan 8 miljard. Die bedragen kunnen we beter in de huishoudpot van ons land stoppen of aflossen op onze schulden.

Maar nee. Ter eer en glorie van een paar lieden die, zonder nadenken die 190 miljoen al hebben verspild, maken een paar extra schulden toch  niet meer uit, of zie ik dat nu verkeerd? En waar ze aan zijn uitgegeven, willen wij allemaal niet eens meer weten. De vele gratis dienstreisjes, de etentjes, andere wel of niet belangrijke zaken, teveel om zomaar op te noemen. Wat zou ik graag het lijstje eens uit gaan spitten. Gelukkig zijn ze bij RTL 4 al zover dat ze een grote lijst hebben verzameld. Wij Nederlanders worden gewoon wéér een beetje meer belast met bezuinigingen. Wat kan het die paar hoge dames en heren daar in Den Haag nu schelen. Ik beschuldig niemand persoonlijk, want ook ik geef wel eens teveel uit. Echter daar moet ik zelf voor opdraaien en zien uit te komen door nieuwe oplossingen te zoeken. Mij lukt dat echt niet door het ene gat met het andere te vullen, want die gaten zijn er niet.

Wanneer leert men in Den haag eens te stoppen door het ene gat met het andere te vullen? Wij staan in Tiel genoteerd en krijgen geen lening meer als we teveel hebben uitgegeven. Het wordt tijd dat dit bij de hoogste top van Nederland ook eens duidelijk wordt. Er is geen geld meer om uit te geven, dus heeft u geen recht om belastinggeld te verkwanselen wat niet van u is. Het is ONS geld waar u allen lustig mee loopt te spelen. Of mag ik zeggen "gokken"? Het is ONS belastinggeld wat u aan het verspillen bent en dat is wat gemakkelijk.

Wordt het geen tijd dat u eerst eens gaat bedenken of u die uitgave ook zou doen als het om uw eigen geld ging? Het is onze verantwoording u te attenderen hoe onverantwoord u bezig bent. Wij hebben u allen gekozen en het wordt tijd dat er rekening met uw huishoudboekje wordt gehouden. Dan maar geen Olympische spelen in 1928, maar misschien over 12 of 20 jaar, als het misschien wel verantwoord is.

Regering en gemeentes van Nederland. Neem uw verantwoording door geen verspillingen meer te doen en steeds weer geld te lenen. Zorg eerst eens dat u als voorbeeldmensen uw eigen huishoudboekje op orde krijgt en ga pas weer beginnen aan uw luxe speeltjes, als ons land zijn schuldenlast heeft afgelost. Ik heb dat als kleintje moeten leren en ik kan geen enkel excuus bedenken waarom u dat ook niet zou kunnen. © Maus

Oordelen en veroordelen

Hoe vaak denk ik niet dat ik geen oordeel over iemand heb. Meer dan eens zet ik mezelf in dat opzicht op een klein voetstuk. Eerlijk gezegd, ik probeer ook niet te oordelen, maar toch….., moest ik gisteren en vandaag erkennen dat ook ik (voor)oordelen heb. Het gaat vaak om kleine dingen, zoals een kledingstuk wat ik niet vind staan bij deze of gene. Haar wat niet goed zit, verkeerde schoenen of laarzen die iemand draagt, etc. Ik vroeg me af of anderen ook zo oordeelden over mij. Vast wel, realiseer ik mezelf. Soms zitten we er vol mee, omdat het gaat om dingen waar wij anders over denken. Zou ik de enige zijn met vooroordelen? Op het moment dat ik me dit realiseerde, vond ik mezelf niet zo aardig meer. Ik sprak af met Wiel om eens vijf minuten geen oordeel te geven over wie dan ook. Dat was goed vol te houden, dus realiseerde ik mezelf dat ik alleen maar op mijn uitspraken hoefde te gaan letten, om zonder oordeel over een ander te praten. En ja hoor, als je er op let lukt het prima. Dus is oordelen en veroordelen best af te leren, al valt het niet altijd mee. Het zit in de mens gebakken. Of heb ik daar alleen maar last van. Vanaf nu neem ik me voor om al mijn vooroordelen opzij te zetten.

Dat dit niet altijd mee valt, bleek uit het feit dat vanmiddag een dikke Mercedes rijder zijn auto dwars over het fietspad zette, zonder er op te letten dat wij daardoor op de rotonde moesten stoppen voor hem terwijl wij voorrang hadden. Hij was ook nog letterlijk heel dik. Normaal zou ik daar niets van zeggen, want niemand kent de reden van “dik” zijn, maar het feit dat hij met zijn dikke wagen voorrang nam en wij af moesten stappen met de fiets, maakte mij behoorlijk boos. Zelfs al had hij het recht niet om zijn voorrang te nemen, hij verdiende niet het oordeel wat ik op dat moment uitsprak. Mijn excuus tegenover mezelf was natuurlijk slap. Ergernis om niets, dus als reactie, mopperen tegen de man, die zich er overigens niets van aantrok en rustig bleef staan. Het liefste was ik met mijn fiets uit wraak voor zijn auto blijven staan, maar mijn verstand won het van mijn kleine wraakgevoelens. Gelukkig maar dat ik de eer aan mezelf heb gehouden. Toch zou het goed zijn dat automobilisten zich eens realiseerden dat wij fietsers ook rechten hebben. In weer en wind op de fiets rijden, terwijl zij in een warme droge auto rijden. Op het moment dat zij dat inzien, komt misschien ooit de dag dat zij geen voorrang nemen, maar met veel liefde voor de ander, voorrang geven. Zelfs als ze haast hebben. Goede daden worden altijd beloond.

Het zijn vaak de vele kleine ergernissen die op een dag passeren, waardoor net die ene druppel soms overloopt en ik uit mijn slof schiet. Dan ben ik niet die aardige lieve Maus, maar een kleine heks, waar de bezemsteel van ontbreekt. Herken je dit, of heb jij daar ook last van? Laat het me weten, dan voel ik me niet zo alleen hierin staan.

2012 Het jaar van opstanding, kiezen voor vrijheid en liefde

2012 Is het jaar van opstand tegen heersers. Daardoor is het in de wereld, waar heersers het nog voor het zeggen hebben, overal oorlog. Men neemt het niet meer. Vrijheid van meningsuiting, vrijheid om te mogen zijn wie je bent. Vrijheid om gehoord te mogen worden en acceptatie van wie je bent.

2012 Is het jaar van de opstanding voor de vrije meningsuiting en samenwerking. Houden van elkaar zonder eisen en voorwaarden. Luisteren naar de wensen van de ander. Dit gebeurt niet alleen in het groot, maar ook in het klein. Dit jaar zullen vele scheidingen volgen van mensen die te lang onder het juk van de ander hebben geleden en zich nu vrij durven maken. Wat in het groot in de wereld gebeurt, zal dit jaar ook in veel gezinnen gaan gebeuren, waar onderdrukking, macht of andere negatieve invloeden jarenlang van kracht zijn geweest. Vooral bij mensen waarvan men het juist niet verwacht. Waar geen vrijheid van meningsuiting heerst en de mond wordt gesnoerd. Waar het eenrichtingsverkeer is en alleen enkele kleine dingen nog maar binden.

Waar weinig of geen liefde is, maar strijd is om de macht. Pas als men zich vrij heeft gemaakt van deze diepe angst en eenzaamheid, die men jarenlang heeft ondergaan in een relatie, zal men zich vrij voelen en gaan zien wat goed of slecht was.

Dat houdt niet in dat er van geen fouten zijn gemaakt door de ander in een relatie, integendeel. Ruzie maak je met twee. Er is er altijd één die uitlokt en de ander gaat er op in. Zo werken ruzies. Ieder weet in zijn of haar relatie wie de uitlokker is. “Nee” zeggen tegen alles is al uitlokken van ruzie. Niemand wenst langer met ruzies te leven en in vrede schijnen veel mensen niet samen te kunnen zijn, omdat macht en angst bij de heerser de overhand heeft.

Angst heerst in veel relaties. Angst om voor vrijheid te kiezen. Angst om alleen te blijven, angst om de donkere boze wereld in je eentje tegemoet te lopen. Maar angst is de grootste negatieve invloed die jezelf kunt geven. Gooi weg die angst. Kijk frank en vrij de wereld in als je keuzes wilt maken. Er is altijd iemand naast je die van je houd. Dat is het grootste geschenk van vrije keuze.

Ik heb in mijn leven twee wijze leermeesters gehad. De eerste liet me dagelijks voelen, horen en zien wat een diepe liefde voor elkaar betekent. Ik mis het nog dagelijks, ondanks de grootste armoede die wij leden, zijn oorlogstrauma's van het Jappenkamp en zijn lange ziekbed.

De tweede leerde mij met geld omgaan, maar ook hoe negativiteit en angst je leven beïnvloeden. Hij leerde mij voor mezelf kiezen, juist door zijn keuzes waar ik niet achter kan staan. Is hij daardoor een slechter mens? Nee, gewoon anders met andere normen. Ook dan ben je op jouw manier een wijze meester. Misschien heeft hij zich ooit voor zijn geboorte ten dienste gesteld aan het Universum, om mij te leren kiezen voor mezelf, al gaat zoiets altijd met verdriet gepaard.

De vraag wat is belangrijker geld of liefde, is voor mij de laatste. Geld is fijn om te hebben om er leuke dingen mee te doen, maar Liefde is iets dat krijg je als geschenk. Ieder mens heeft goed en slecht in zich. Ieder mens heeft kwaliteiten, het is alleen; wat heeft de overhand. Maakt het hem tot een slechter mens omdat geld boven liefde gaat? Nee zeggen tegen zijn partner, is dat voor hem makkelijker dan iets doen wat de ander plezier doet? Misschien is het juist zijn angst om te verliezen, wat hij in werkelijkheid nooit heeft bezeten. Geld is stoffelijk, liefde is veel moeilijker geven als je het op dat niveau niet kunt voelen. Het is maar waar je voor kiest in je leven. Mijn keuze weet ik al. U ook? 

2012 Is het jaar van keuzes;

Vrijheid of onderdrukking

Positief denken of in angst blijven leven

Vrijheid van meningsuiting

Vrijheid van voelen en kiezen wat goed is voor jou.

Ik weet wat ik kies, jij ook?

© Maus