Wat heb ik vandaag gedaan wat verkeerd was:
Wat heb ik vandaag gedaan wat goed was:
Heb ik iemand gekwetst:
Ben ik in mijn plicht tekort geschoten:
Iedere avond moet ik voor de cursus Uittredingen en Astrale reizen deze vier bovenstaande regels invullen. Evenals mijn hele dag beschrijven, maar dan van de avond terug naar de morgen . De laatste opdracht is niet zo moeilijk, maar de eerste opdracht des te meer. Je moet de dag diep doorkijken en eerlijk zijn tegen jezelf. Je komt ineens tot de ontdekking dat je tussendoor best stekelig kan zijn. Jezelf het predicaat moet geven van onaardig, bits en afstandelijk, als je ergens geen zin in hebt, of iets je niet aan staat. Dat je boos tot woedend kunt worden als je beschuldigd wordt van iets wat niet waar is. Als de ander jouw woorden verdraaid. Of jou uitlokt en jij dan boos wordt, terwijl dat de manier is waarop die ander jou ervan kan beschuldigen dat jij ruzie hebt gemaakt en zelf de handen in onschuld wast. Klinkt het allemaal bekend, of heb ik alleen dit soort fouten?
Soms denk ik dan bij mezelf, waarom doe je zo? Waarom ga je er op in en ben je niet de verstandigste? Waarom laat jij je uit je tent lokken in plaats van de ander te negeren of er om te lachen. Hoewel…, meestal gaat het niet om dingen om over te lachen.
Helaas de hoge en lage drempels in mijn leven, die mijn weg afremmen, maken dat ik geïrriteerd raak. In plaats van die drempels te ontwijken en een andere weg te nemen, zoek ik ze soms zelfs op. Heeft met loslaten te maken. Loslaten van mensen waar ik om geef. Veel of weinig doet er niet toe. Loslaten is het moeilijkste in mijn leven, mijn handicap. Ik hou van mensen en van sommigen extra veel. Mijn probleem is dat ik me liever laat kwetsen en door ga met de oude weg te rijden, in plaats van los te laten en een nieuwe weg te zoeken. Gelukkig ben ik dat wel te weten gekomen van mezelf. Dat maakt nog niet dat ik door deze wetenschap wèl de nieuwe weg insla. Ik leer ermee te leven, dat ik zover nog niet ben. Het leven heeft me geleerd om meer voor mezelf te kiezen en wat afstand te nemen of eerlijk te zeggen, dat we uit elkaar moeten gaan. Dat wil niet altijd zeggen dat dit lukt, want zo werkt het niet. Speciaal wanneer het gaat om iemand die heel dicht bij je staat.
Helaas de hoge en lage drempels in mijn leven, die mijn weg afremmen, maken dat ik geïrriteerd raak. In plaats van die drempels te ontwijken en een andere weg te nemen, zoek ik ze soms zelfs op. Heeft met loslaten te maken. Loslaten van mensen waar ik om geef. Veel of weinig doet er niet toe. Loslaten is het moeilijkste in mijn leven, mijn handicap. Ik hou van mensen en van sommigen extra veel. Mijn probleem is dat ik me liever laat kwetsen en door ga met de oude weg te rijden, in plaats van los te laten en een nieuwe weg te zoeken. Gelukkig ben ik dat wel te weten gekomen van mezelf. Dat maakt nog niet dat ik door deze wetenschap wèl de nieuwe weg insla. Ik leer ermee te leven, dat ik zover nog niet ben. Het leven heeft me geleerd om meer voor mezelf te kiezen en wat afstand te nemen of eerlijk te zeggen, dat we uit elkaar moeten gaan. Dat wil niet altijd zeggen dat dit lukt, want zo werkt het niet. Speciaal wanneer het gaat om iemand die heel dicht bij je staat.
Tijdens die cursus Uittredingen en Astraal reizen krijg ik ook oefeningen waar ik me fijn bij voel. Maar…, ze vereisen heel veel zelfdiscipline en daar ontbreekt het op sommige punten nog wel eens aan. Ook herkenbaar? Toch moet ik eerlijk zeggen dat het mij aardig begint te lukken. De oefeningen vind ik leuk om te doen. De regelmaat probeer ik heel langzaam in mijn hersenpan door te laten dringen, is nodig om te komen waar ik wil zijn.
Uittreden doet een mens iedere nacht, ook al weten velen dat niet. Hoeft ook niet als je er niet in geloofd of geen interesse in hebt. Ik ga daar nu en hier geen uitleg over geven. Daar zijn boeken voor en ik probeer de dingen die ik beleef of ga beleven te beschrijven op mijn blog: http://uittredingen-astraalreizen-maus.blogspot.com/. Op dit moment gebeurt er niet zoveel. Voor mij is het belangrijkste dat het onder begeleiding gebeurt, zodat er geen gekke dingen kunnen gebeuren. Voor zelf te experimenteren sta ik nu niet open. Wie weet als ik meer ervaring heb op dit gebied.
Fijne dag allemaal en kijk ook eens naar de vier schuin geschreven zinnetjes. Je leert jezelf op een andere manier kennen, die heel waardevol is. Belangrijk is hierbij dat je jezelf wilt leren kennen.
Reacties via mail, Hyves en Faceboek:
Van mij psycholoog:
Dag Maus,
fijn dat het goed met je gaat, dat je je krachtig voelt ondanks hier en daar tegenslag. Op een van je blogs zag ik "zelfkennis de weg naar verbetering" met de 4 vragen. Er mag voor mij nog wel een (positieve) 5e vraag bij, namelijk hoe heb ik vandaag betekenis gehad voor iemand. Je zult zien dat je meer betekent voor anderen dan je van te voren vermoedt, het kan in grote en kleine dingen zitten.
Ga zo door, veel groeten, B. v. R.
Hai Maus,
Wat een interessante cursus is dit. Ik weet dat ik ook uittreed want mijn moeder zegt dat ze me regelmatig ziet, zij is ook paranormaal. Ik denk dat dit ook de oorzaak is van mijn diepe slaap de laatste tijd, helaas merk ik er zelf niets van. Toch denk ik dat ik me hier (nog) niet in ga verdiepen, ben nog steeds met reconnectie bezig, heb alleen nog niemand kunnen helpen, althans niet dat het al zichtbaar is. Ik denk dat de Engelen het nu wel afmaken. Liefs, R.
Dit is heel interessant Maus. Dank je wel. Groeten, Wim.
Vincent
Respect van Sybel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten