Heerlijk even niets doen mag en dagtekst van donderdag 26 februari 2015

Het is grappig zoals de omraam vandaag zijn verhaal verteld. Al jaren hoop ik die ruimte te mogen doorkruisen, echter het is mij nooit vergund geweest om dit bewust mee te mogen maken. Waar ik zelf heel veel moeite mee heb, dat zal ook vast aan mezelf liggen, is het feit dat wij inderdaad geen idee hebben van de weg die wij wilden bewandelen voor we werden geboren. Waar we voor hebben gekozen. Op gegeven moment geef je de moed op om alsmaar je best te doen. In zo'n fase zit ik nu. Heb eis en soort van schrijversblok. Nergens zin in en ik speel alleen nog maar stomme spelletjes, iets wat ik zelden eerder op de computer heb gedaan. Eerst voelde ik me hier verschrikkelijk schuldig over. Nu geef ik er maar aan toe. Ik hoef even helemaal niets meer, ook niet te denken of te piekeren over wat had kunnen zijn .  

Heb ik geen zin de dagteksten door te sturen, dan laat ik het. Zo gaat het al weken met alles op dit moment. Ik mag even niets doen en bijkomen van het afgelopen jaar vol emoties, verdriet en vooral veel vreugde en inzichten. Dat gun ik mezelf. Het heeft lang geduurd eer ik dit kon accepteren. Laat men nu van de andere Zijde maar even laten zien en vooral aan mij voelen of ik wel waardevol genoeg ben voor hen, om hun leerrijke reizen te mogen maken. Mijn opdracht nu is: van mezelf genieten op elk moment van de dag. Trots zijn op wie en wat ik ben en wat ik tot nu toe heb gepresteerd. Zelfs al is dat op dit moment met zinloos niets doen, want zo noem ik spelletjes spelen. Of ik nu productief ben of een zinloos spelletje speel, ik geniet er van en daar gaat in het leven toch om?  

Herken je dit, doe net als ik. Voel je niet meer schuldig dat je niets doet en presteert, maar geniet gewoon van de mooie momenten van het niets doen en laat je drijven op de zee van rust, zoals deze vogels ook doen. Ik geniet er van en uiteindelijk is er toch weer een klein verhaaltje uit ontstaan.

(Schrijversblok is het tijdelijke onvermogen van een schrijver of componist om tot schrijven te komen.)

Dagtekst van donderdag 26 februari 2015.
"Hoewel de mensen vaak pretentieus en ijdel lijken, onderschatten zij zichzelf in feite. Kijk maar: zij minimaliseren de gaven en mogelijkheden die zij hebben ontvangen van de Schepper. Deze gaven en mogelijkheden die van hen hogere wezens maken, veronachtzamen zij en ze hechten de grootste waarde aan al wat van buitenaf komt: apparaten, machines, producten, geneesmiddelen… Zelfs wanneer ze een spiritueel onderricht volgen, slagen ze er niet in de goede houding te vinden, want zij hebben geen enkel idee van de toekomst die de kosmische Intelligentie voor hen heeft voorzien. En wat is die toekomst, zul je vragen?  Alle gebieden van de ruimte doorkruisen, langs de sterren en de zonnen. Van deze reis kun je enkel de rijkdommen meebrengen die je vanbinnen zult verzameld hebben.
Niets is belangrijker dan te leren waaraan te werken en waarop te vertrouwen. Zolang je enkel vertrouwt op uitwendige omstandigheden en materiële voorwerpen, zul je grote ontgoochelingen oplopen, want op een zeker moment zullen de omstandigheden veranderen en de voorwerpen je ontglippen… In werkelijkheid kun je echt alleen maar rekenen op de geest in jou, die pure activiteit is, constante inspanning. Gebruik alle uitwendige middelen, indien je erover beschikt, en dank de Hemel dat je ze hebt gekregen, maar reken er niet op."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Alles wat tegenzit probeer ik met
een glimlach tegemoet te treden.

Zr. Columba Marmion OSB  (Ingestuurd door:  Sam, Dommelen NL)

Woorden van Inspiratie - Dag 332

Een gedachte is onschadelijk, tenzij we erin geloven.
Of je houdt vast aan je gedachten of je onderzoekt ze.
Een andere keuze heb je niet.
Byron Katie