Engelenkaarten, afvallen, genieten van het leven en de dagelijkse gedachte

Vanmorgen trok ik weer eens een Engelenkaart. Hoe gek het ook klinkt, ze kloppen altijd en drukken je weer even met je neus op de feiten waar je mee bezig bent. Ik trok de kaart “Engel van wijsheid.” Het is een mooie kaart die je weer even laat zien waar je staat in het leven. Zij/hij leert ons dat alle wijsheid in onszelf zit en dat we het deurtje alleen maar open hoeven te maken. Het staat altijd zo eenvoudig in de boeken beschreven, maar soms denk ik weleens; Ho even! Hoe maak ik dat deurtje open als ik boos ben of gespannen? Verdrietig ben of pijn heb? Vervelend en ellendig voel? Als ik me lekker voel lukt het nog wel om bij mezelf te blijven en te ontspannen, hoewel dat al niet eenvoudig is. Maar hoe te doen als ik niet goed in mijn vel zit? Dan gaat het niet eens alleen om de innerlijke, maar ook om de uiterlijke wijsheid. Hoe gezond wil ik leven en zijn? Hoe gezond wil ik eten.

Dit laatste is heel moeilijk. Als ik alleen al zie bij het programma Radar van afgelopen maandag, wat er allemaal in ons voedsel wordt gestopt, dan zou je als je goed nadenkt niets meer willen eten. Toch doen we het zonder nadenken. Het is allemaal zo lekker. Niets mis mee hoor. Naast onze goede gewoontes, mogen er ook slechte zijn, als het met mate is. En wie ben ik, die het zegt. Ik ben dol op snoepen en weeg nog altijd 14 kg. te zwaar. Op mijn toilet heb ik een boekje liggen; ‘denk je slank’. Bij een langere zit steek ik altijd eerst een wierookstokje aan. Het ruikt zo lekker en je zit meer ontspannen. Ik neem dan even de tijd voor mezelf en lees dit boekje. Het gaat met stukjes en beetjes en als ik in de loop van de dag op de gedachte uit dit boekje doorga, merk ik de volgende ochtend dat er altijd weer één of meer ons is verdwenen op de weegschaal.

Maar…….., dan komt de valkuil. Ach, ik ben weer een paar ons kwijt, geweldig. Voel me misschien iets minder lekker en eet prompt mijn buik weer rond met verkeerde dingen. Een cyclus waar je moeilijk doorheen komt, hoogstens met ijzeren discipline. En heb ik die? Soms wel, vaker niet. Nu kreeg ik vandaag de dagelijkse gedachte binnen:

Als je ergens het lef niet voor hebt, doe het dan zonder lef.
Jan Koen

Ik vraag me dan af of ik echt lef heb om door te zetten en bijvoorbeeld af te vallen. Als ik met het laatste begin, bedenk ik allerlei excuses om te blijven genieten van het laatste, kortste stuk van mijn leven. Ik ben 70. Moet ik nu zo nodig? Op het moment dat ik al die mooie slanke lijfjes tegen kom denk ik; “Ja, ik wil”. Gelukkig het duurt maar kort en even later ontdek ik weer dat ik mezelf toch wel mooi vind. Men schat mij nog geen 70. Ik dans, fiets naar Santiago en schrijf mijn verhaaltjes. Ik geniet ervan om met mijn camera in de natuur te zwerven. Kan nog steeds in mijn oude autootje rondsukkelen. Op de binnenwegen stoppen waar ik wil om mijn camera te laten genieten van al het moois om me heen. Vanaf volgende week ga ik nog leren bridgen en een andere cursus volgen, meer op het spirituele vlak. Misschien hoort dit alles bij mijn wijsheid. Blijven wie en zoals ik ben. Een mens met fouten en gebreken, met liefde voor mezelf en de ander. Mijn wijsheid is misschien wel; blijf zoals je bent, en wat beter kan, verbeter je alsnog, want elke dag is er één om meer wijsheid te leren. Meer inzichten te ontvangen.

Als je nog zoveel dagelijkse geschenken krijgt, wie ben ik dan om te moeten afvallen. Ik doe de dingen liever zonder lef en geniet van elke minuut die ik nog geschonken krijg. Want het leven is een geschenk, dat heb ik afgelopen jaren geleerd. Na de dood van Berry, mijn man, wilde ik ook dood. Met hulp van anderen en familie heb ik geleerd het verleden met al zijn verdriet los te laten. Hoe waardevol mijn leven nog is, hier op aarde.. Hoeveel ik nog mag en kan doen. Hoeveel ik blijkbaar nog voor anderen beteken. Ik had geen lef meer om te leven destijds. Nu leef ik zonder lef en geniet van elke seconde, zelfs op de verdrietige momenten. Misschien is dat ook wel wat mijn Engel van wijsheid mij vandaag weer geeft. Dit verhaaltje en het inzicht dat ik blij ben dat ik leef. Zelfs al weet ik dat het leven hierna nog mooier en beter zal zijn. Ik leef nú hier op aarde en wil deze laatste, waardevolle jaren besteden met veel wijsheid en inzichten. Met liefde voor anderen en voor mezelf. Met plezier in alles wat ik doe.

Wilt u deze verhaaltjes blijven volgen en automatisch bericht krijgen als er nieuwe komen op dit blog, meld je dan aan als lid en klik bij de foto's in de rechterbalk op aanmelden. De carnavalsfoto's van Landgraaf en Heerlerheide vind u terug op Fotoalbums Limburg.

© Maus

Reactie:
Ha, Maus,
Zo af en toe zit ik toch in je blogs te lezen.
En geniet ervan zoals jij tegen het leven aankijkt, en je mooie gedachten, én je energie aan ons doorgeeft.
Ga zo door, ook al krijg je soms nul reacties. Niet iedereen antwoordt (altijd). Mails krijgen we allen in overvloed. Het laatste halfjaar heb ik er ruim 1950 niet geopend, en 'maar' 1200 wél. Gemiddeld dus 8 per dag. Twintig red ik echt niet. Zeker niet als, zoals nu voor jou, ik toch een acceptabel antwoord wil trachten te schrijven. We zien mekaar wel weer !
Hoi. Harry Haanen.