Het zat er aan te komen dat dit zou gebeuren. Dit grote verdriet van onze Koninklijke familie heeft twee kanten. Aan de ene kant hun openbare functie, aan de andere zijde een normale familie die leeft in grote angst en verdriet, wat je niet graag laat zien aan de buitenwereld.
Misschien zou meer begrip en duidelijkheid naar buiten moeten komen van de zijde van de RVD zodat aan de heksenjacht een einde aan komt. Wij Nederlanders, die allemaal diep medeleven met prins Johan Friso en zijn familie, willen bij wijze van spreken ieder uur horen hoe het met hem gaat, zelfs als er geen verbetering is. Wij zijn dus afhankelijk wat de pers ons heeft te melden. Aan de andere kant staat hier een Koninklijke familie, die net als ieder ander in doodsangst leeft over een zoon, broer, neef etc. Ieder van ons kan normaal het ziekenhuis in en uit lopen en krijgt rust om zich alleen te houden bij zijn eigen verdriet.
Onze Koninklijke familie moet dit allemaal maar openlijk delen. Zij kunnen geen stap doen zonder de pers. Begrijpelijk aan de ene zijde. Onbegrijpelijk aan de andere kant. Hoever mag je gaan als pers om het verdriet en de pijn weer te geven? Het is niet aan mij een oordeel te geven over goed of kwaad, maar om dan direct weer ouwe koeien uit de sloot te blijven halen dat Willem Alexander als kind eens heeft gezegd dat de Nederlandse pers op moet rotten, gaat mij een stap te ver. Ineens heeft hij weer een moeilijke verhouding met de pers.
Zouden wij dat niet hebben in deze situatie, vraag ik me af? Ik vind persoonlijk dat de RVD duidelijker moet worden. Al ben je Koningin, Prins of welke hoge functie je ook bekleed, enige afstand bij levensgevaar van een familielid is toch gepaster en was ook niet nodig als de RVD zijn werk beter uitvoerde. Hou ons als volk gewoon ieder uur op de hoogte. Wij houden van ons koningshuis en leven met ze mee. Zelfs als je tegen het koningshuis bent ben je nog begaan met deze angst en verdriet.
© Maus, 2012-02-21. 9.05 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten