Nu ben ik toch echt een geboren optimist, maar zelfs hier
heb ik mijn buik van vol. Vanaf zaterdag probeer ik de verplichte biologische
artikelen op de cadeaukaart van de postcodeloterij te halen. Geloof het of
niet, maar juist die vakken zijn steeds leeg hier in Landgraaf. Ik weet niet
hoe het u vergaat? Hier is het een rampenplan. Ze kunnen het niet eens aan.
Zogenaamd worden de vakken bijgevuld, echter als ik zie dat er al een paar
dagen alleen maar bruine spaghetti ligt en de witte al die dagen weg is, evenzo
de macaroni en vele andere artikelen, dan vraag je je af of AH wel opgewassen
is tegen de grote hoeveelheid cadeaukaarten. Het wordt tijd dat de
postcodeloterij eens fatsoenlijke prijzen weggeeft i.p.v. het verplichte
biologische voedsel of het duurste ijs. Dat wij de kaarten overal kunnen
besteden in elke supermarkt en aan voedsel wat wij willen eten. Helaas zal dat wel een bittere wens
blijven. De postcodeloterij en AH beslissen wat wij niet mogen, maar moeten
kopen. De duurste artikelen. Ach ja, zo kom ik nog eens van mijn dure rommel af,
denkt AH. Of zie ik het verkeerd? U mag het zeggen. Ik wens in ieder geval dat
wanneer ik verplicht moet kopen dat de vakken naar behoren zijn gevuld en niet
4 dagen leeg staan, wanneer ik binnenloop op verscheidene tijden. Of zou ik om
8 uur ’s morgens al voor de deur in de rij moeten staan om te kunnen kiezen uit
de 4 of 5 pakjes voorraad die misschien binnen komen?
© Maus Sturmer
Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer.
Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten