© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

dinsdag 1 januari 2013

Makula


Elke keer als ik in jouw ogen kijk voel ik tranen van binnen. Vraag me niet waarom, het is een gevoel wat ik herken. Om je mond zie ik soms die trieste blik. Misschien een onbewust verlangen naar vrijheid, hoewel ik weet dat jij nooit die vrijheid hebt geproefd. Je bent in de Apenheul, in gevangenschap geboren. Het kan ook zijn uit verveling dat je af en toe die trieste blik uitstraalt. Andere keren lijk je tevreden, gelukkig met je leven achter glas, zie foto onder

Steeds weer kijk ik naar je als ik op bezoek bij je kom. Hoewel veel foto’s van jouw vrouwen en kinderen mislukken, omdat ze achter glas worden genomen vang ik altijd minstens één mooie foto van jou. Ik weet het, het kan niet, jij zou me niet begrijpen, maar ik zou je willen omhelzen, warmte en liefde geven, je laten voelen dat ik je kan verstaan. Wie weet op een dag ontmoeten wij elkaar. Nu hou ik het met groeten achter glas en jouw blikken vangen in mijn beelden. Maus


Zie ik hier een kleine glimlach van tevredenheid?


Gepost door op

2 opmerkingen:

  1. Henk K. via Faceboek1 januari 2013 om 15:00

    Henk schreef: , tsja, ik kom elke week wel 'n keer of twee in het Gaia, maar of die Makula het naar zijn zin heeft? Hij loopt en zit ook veel buiten, en daar maak je dan zeker leuke plaatjes van...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Strijdster7 januari 2013 om 01:02

    Ik vind het zo zielig, in gevangenschap heel triest om te zien zo!

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)