© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

zondag 27 januari 2013

Samen loslaten en opnieuw beginnen

Ook de natuur vernieuwd zich ieder jaar, waarom zouden wij niet elk moment opnieuw kunnen beginnen?
Uit ervaring weet ik hoe moeilijk het is om het verleden los te laten en opnieuw te beginnen. Echter sinds ik korte tijd geleden eenmaal dat besluit had genomen veranderde er ook beetje bij beetje een heleboel inzichten. Maar voor het zover was!!!!!. Weet je, het is net zoiets als stoppen met roken. Dat kun je ook niet zomaar. Toch is het mij gelukt om ruim veertien jaar geleden op een dag te zeggen: ‘Zo, nu stop je en je raakt nooit meer een sigaar aan.” Eerder had ik al pogingen gedaan en het lukte van geen kanten. Nu stond ik er met hart en ziel achter en het lukte. Van 100 sigaren in de week, bolknakkers, wilde Havanna’s en Brazilianen, naar nul is een hele prestatie. Ik mag nog heel graag heel even naast iemand staan en ruiken aan die heerlijke lucht van de sigaar, maar roken? Nee, voor geen goud. Het is het me niet meer waard dat iemand tegen me zegt dat ik helemaal naar sigaar stink. Bovendien heb ik die aandacht niet meer nodig, die ik misschien vroeger wel heel leuk vond. Een vrouw met een sigaar en soms zelfs met een pijp was heel bijzonder in die tijd en trok alle aandacht. Nu is het veel algemener geworden en er is meer acceptatie. Eén ding van loslaten is; gewoon opnieuw beginnen met je leven door het anders in te delen en anders te gaan denken..

Zo is het ook met verdriet en pijn loslaten. Jaren lang heb ik er moeite mee gehad dat mijn relatie niet liep. Ik kon het verleden niet loslaten, zelfs niet in de tijd die ik alleen was. Er bleef boosheid. Sinds korte tijd is er een soort van vriendschap. Echter ik pas nu heel goed op mezelf dat het dan ook vriendschap blijft waar ook ik iets aan heb en niet weer eenzijdig wordt. Dat het niet alleen vriendschap is wanneer de ander het wil en ik opnieuw opzij word geschoven als het net niet uitkomt. Ook dit hoort bij loslaten. Kiezen voor jezelf. Ik was heel lang 50%, zo weinig vond ik mezelf waard in mijn ogen. Nu ben ik bezig op te klimmen naar de 100%.  Waarom al die moeite? Dat zal ik vertellen, tenminste als je het wilt horen en in kunt zien dat dit de waarheid van ons leven is. Hoe kan ik ooit een nieuwe relatie vinden die goed is als ik mezelf op het niveau van 50% blijf zetten? Dan vind je ook mannen die maar 50% of zelfs minder van zichzelf houden en lukt geen enkele relatie. Als ik dus voor een 100% man wil gaan, moet ik zelf opklimmen en mezelf toch 100% waard vinden, vind je niet?

Geloof me, het is ontzettend moeilijk, maar het is het waard. Jezelf op de eerste plaats zetten betekent keuzes maken. Jezelf belangrijk genoeg vinden om nummer één te zijn is niet egoistisch, al zullen al die mannen die 50% zijn dat wel vinden. Geloof me, ik kijk niét neer op diegenen die 50% willen zijn of niet anders kunnen zijn. Ze passen alleen niet meer bij me, omdat ik nu op wil klimmen naar 100%. Alles of niets is nu mijn motto. Ik kies nu voor álles. Durft u dat ook te doen? Weet je, het is echt de moeite waard om verdriet en pijn los te laten, evenals het verleden. Je kunt je fouten niet meer goed maken. Hoeft ook niet. Je hebt er wijsheid en inzicht door gekregen, dus waren het geen fouten, alleen kleine omwegen.  Luister naar de Omraam, zie verhaal hieronder en naar mijn ervaring. Doe niets meer wat niet goed is voor je. Als een man in je leven komt laat hij dan voor je knokken en laat je niet op een manier behandelen waar jij je slecht door gaat voelen. Dat wil niet zeggen dat die mannen slecht zijn, ze hebben een andere kijk op het leven en nog steeds de macho inzichten dat zij mogen bepalen. Vaak komt dit door hun eigen minderwaardigheidsgevoel al vroeg in de jeugd ontstaan. Natuurlijk mag een man macho zijn. Er zullen ook vrouwen zijn die dit juist heerlijk vinden en ook dat is goed. Alleen is het heel belangrijk dat jij als vrouw beslist of dat goed is voor jou. Is dat wat jij wilt? Prima. Is dat niet wat je zoekt, kies dan net als ik voor alles of niets. Ga niet overstag tegen je gevoel en weten in. Ik heb dat jarenlang gedaan en er bijna aan onder door gegaan. Dat kan ik de ander niet verwijten, alleen mezelf. Ik liet het toe. De ander wist niet beter.  

Laat alles uit je leven los wat jou pijn heeft gedaan en begin vandaag nog opnieuw. Nu praat ik alleen over vrouwen, maar geloof me, andersom gebeurt dit ook. Ook mannen kunnen zich gebruikt voelen en geen eigenwaarde hebben. Of ze voelen zich net als ik het voelde, 50% en zetten dat om naar Machogedrag, of ze leveren zichzelf in ten koste van alles, wat zich op een dag gaat wreken. Je wordt ziek of krijgt allerlei klachten. Geestelijke pijn zet zich altijd om in lichamelijke pijn. Bedenk dus goed. Laat het verleden rusten, kies en kijk voor en naar de toekomst die nog als een gesloten boek voor je ligt. Ik weet dat op korte termijn ik die 100% heb bereikt en dan de man ontmoet die ook 100% is.

Wil jij dit ook bereiken. Gooi weg al het oude. Lach en geniet van al het nieuwe wat op je pad gaat verschijnen. Blijf niet achter de geraniums zitten, maar kijk om je heen. Pak je bij elkaar en zet je eerste stappen op je nieuwe pad. Ik heb door het loslaten ontdekt dat ik kon schrijven. Dat deed ik voor die tijd ook, maar ik liet het maar aan een enkeling lezen, die er niet eens iets van begreep of er niet in geinteresseerd was. Inmiddels weet ik door de vele lezers dat ik wel een boodschap door mag geven aan ieder die er voor open staat. Ik heb het afgelopen anderhalf jaar ontdekt en iedere dag merk ik dat ik een beetje groei. Me niet meer voor de gek wil laten houden en kies voor 100%. Kies niet langer voor 50% maar ga ervoor om een topper te worden en daar, lieve mensen, ben ik nu mee bezig.

Ik hoop dat ieder die dit leest vanaf vandaag net als ik heb gedaan, besluit; ‘Ik word een topper van 100%.’ Als je alleen moet vechten is dit moeilijk. Maar wat denk je ervan om samen te vechten? Onderaan dit verhaal staat het woord opmerkingen. Klik het aan en vertel hoe jij mee wil vechten van 50 naar 100%. Geloof me. Als jij jouw verhaaltje schrijft steun je weer een ander, want alle verhalen hebben overeenkomsten met elkaar. Schrijf het op, desnoods anoniem, maakt niet uit. Deel jouw 50% met alle anderen en samen worden we 100%. Heel veel liefde en kracht en sterkte in je nieuwe kracht, Maus

Zoals een pop zich jaarlijks ontwikkelt tot een prachtige vlinder, zo kunnen wij ons als mens ontwikkelen en groeien van 50 naar 100%, met iedere dag een prachtige lach die straalt van het hart naar de ziel en van de ziel naar buiten.
Doet u mee? Geef u op in het vakje opmerkingen en laat het weten. Samen zijn we sterk, net als die vlinder. 

Dagtekst 27 januari 2013

"Wacht niet tot de anderen jou het leven brengen, jou de liefde brengen, tot ze jou vreugde brengen: jij moet eerst in jezelf de bronnen openen van het leven, de liefde en de vreugde. Om te ontvangen moet je beginnen met geven. Sommigen zullen zeggen dat ze te overstelpt zijn door verdriet en droefheid, om wat dan ook te kunnen geven. Nee, dat is geen goed argument en met zo’n houding zet je die toestand alleen maar voort. Zij dienen zich onmiddellijk te ontdoen van dat verdriet en die droefheid! Vandaag nog moeten ze hun een brief schrijven: ‘Beste verdriet, lieve droefheid, ik heb besloten jullie te verlaten. Hoezo?’ zullen ze zeggen, we konden het zo goed vinden samen!’ En jij zult antwoorden: ‘Ja, jullie misschien, maar ik niet, dus ik verlaat jullie. En mag ogenblikkelijk jouw blik deze scheiding weerspiegelen. Je bezit zoveel verborgen schatten, waarom zou je er aan de buitenkant niets van laten  doorschijnen? Laat voortaan alle redenen tot verdriet terzijde en zoek die waarvan je vrolijk
wordt. Door vrolijkheid geef je, en door verdriet neem je. Besef dat als je sommige dagen niet meer kunt lachen, je van het juiste pad afdwaalt."  Omraam Mikhaël Aïvanhov

1 opmerking:

  1. Loslaten
    Elk mens is Uniek; heeft zijn eigen leerproces. Vanaf onze geboorte zijn we op reis; zonder verleden geen toekomst. Niet belangrijk is de weg die we gaan, maar het spoor dat we achterlaten. Elke ontmoeting of ervaring is niet zó maar toeval; oorzaak en gevolg. Bewustwording het doel; aan ons de keuze of we de deur openen of sluiten

    Een dagboek bijhouden, veel mensen doen het. Omdat ze dingen willen vasthouden, gebeurtenissen van zich af willen schrijven en ervaringen een plek willen geven. Schrijven over iets wat je bezighoudt lucht vaak op. Je kunt het dan beter loslaten en verder leven. Naar mate je ouder wordt neemt de behoefte toe, om terug te blikken naar vroeger en stil te staan bij goede en minder goede momenten in je leven. Je krijgt als het ware de neiging om de balans op te gaan maken.

    Het is belangrijk dat we bepaalde ervaringen in ons leven met iemand kunnen delen. Met familie, vrienden of kennissen. Dat kan ons rust, evenwicht of nieuwe energie geven. We kunnen moeilijke momenten beter verwerken of ze een plaats geven in ons leven en van de goede momenten kunnen we meer genieten. Bovendien kunnen anderen een hoop leren van onze ervaringen.

    Onze ervaringen kunnen we zien als het lesprogramma op onze Aardeschool. De mensen die we tegenkomen zijn onze leraren en dat is een nieuw besef. Ervaringen van gisteren en de keuze van vandaag is bepalend voor de dag van morgen.

    Ieders leven wordt in meer of mindere mate gekenmerkt door een rode- zwarte- en zilveren draad. Ervaringen worden altijd door persoonlijke emoties gekleurd. Door het gebruik van onze zintuigen kunnen we beelden uit het verleden oproepen. Met een reis ´Terug in de Tijd` kan men deze beelden herbeleven en eventueel vanuit een ander perspectief benaderen.

    Vriendelijke groet;
    René Schupp

    BeantwoordenVerwijderen