Chaotische gedachten

Herkent u dat? Al die chaotisch gedachten die iedere dag boven komen als ik nauwelijks wakker ben geworden, even na lig te soezen of mijn bed uit spring. Duizenden gedachten die per secondewijzer door je hoofd vliegen. Af en toe maakt het me tot een grote chaoot. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld dat ik wil opruimen. Ik begin in de kamer, vind iets voor de keuken, vergeet de kamer en ga verder in de keuken. Tot daar weer iets ligt voor de slaapkamer en ga maar door. Soms presteer ik het om het hele huis op zijn kop te zetten en te vergeten waar ik eigenlijk was begonnen. Een rampenplan, wat ik zo langzamerhand op een rijtje leer te zetten, door het soms maar te laten voor wat het is. Moest ik wel bijna 71 jaar voor worden.

Dan de chaotische gedachten die tijdens het opstaan al rond dwarrelen over hoe de dag in te vullen. Niet te geloven, maar aan het eind van de dag is er weinig of niets van al die voornemens terecht gekomen. Er zijn ook altijd genoeg smoesjes in mezelf voorhanden waarom ik weinig of soms zelfs niets van die voornemens terecht bracht. Dan is het mooi weer en wil ik wandelen of fietsen. Andere keren wip ik bij de kinderen binnen, blijf er zelfs even eten of ga naar het Gaiapark, Monde Verde of naar het Wildpark in Gangeld, de bossen van Vijlen of waar dan ook. Als ik er maar even uit ben met mijn camera. Echter de eigenlijke zaken die ik me had voorgenomen blijven allemaal liggen. En natuurlijk zoals heel vaak gebeurt, van uitstel komt afstel. Ik laat alles voor wat het is en vergeet het gewoon. Een heerlijk excuus heb ik hiervoor, mijn leeftijd. Het is echt waar. Hoe ouder je wordt, hoe vaker je iets vergeet. Alles staat in een agenda genoteerd, anders had ik geen leven meer. Boze mensen om me heen, omdat ik allerlei afspraken zou vergeten met vrienden en kennissen. 

En dan de verjaardagen. Het zijn er zoveel als je drie kinderen, een pleegzoon en van allemaal samen 12 kleinkinderen hebt. Want de kinderen van mijn pleegzoon zijn me even lief als mijn eigen kleinkinderen. Dan heb je nog de verjaardagen van je vriendinnen en vrienden en bij sommigen ook die nog van hun kinderen en kleinkinderen. Soms geneer ik me echt als ik dagen later pas bel. Aan de andere kant maak ik weer het excuus van mijn leeftijd. Sorry, was het even vergeten. Want ja, tijdens het loopje van de WC, waar de verjaardagskalender hangt, naar de kamer dwarrelen opnieuw duizenden gedachten over wat ik moet doen en weg is de gedachte over een verjaardag die even gebeld moet worden. 

Vandaag kreeg ik de dagelijkse gedachte binnen en las de zin: "Leer in jezelf één centrale gedachte te voeden, als een kern, een haard waaromheen heel de rest zich organiseert.”

Nu vraag ik mezelf al een tijdje af wat die ene centrale gedachte dan moet zijn. Weet u het?  Peinzend zit ik dus achter mijn computer wat nu te doen. Stil zitten en mediteren werkt voor mij niet echt. Toch weet ik één belangrijk ding. Mijn geestelijke groei kan nog beter. Nu zit ik misschien op 50%. Zou het mogelijk kunnen zijn dat ik dit naar 100% breng door orde te scheppen in mijn gedachten. Het zou natuurlijk hartstikke mooi zijn, maar is dat niet wat hoog gegrepen? Aan de andere kant als ik op die 50% blijf steken, is ook niet wat ik wil. Je wilt toch allemaal groeien, ook al kost dit soms mensen om je heen die je niet meer kunnen volgen en willen of kunnen begrijpen. Echter je krijgt er weer nieuwe vrienden en kennissen voor terug die jouw groei wel kunnen volgen. Sommigen zijn zelfs verder dan jij. Helpen en steunen je om door te gaan.  

Ik heb een paar kostbare vriendinnen. De een ken ik 41 jaar de andere 37, de derde 25 en de vierde 14 jaar. Dan zijn er nog een paar vriendschappen zo rond de 10 jaar oud. Echter ik beperk me nu even tot de eerste vier. Samen zijn we in die jaren doorgegroeid. Steunen en helpen elkaar als het nodig is. Verdriet en plezier, alles delen we met elkaar. Geven liefde en steun over en weer, hoewel ik vaak het gevoel heb dat ik meer krijg dan geef. Maar misschien is dat juist onze kracht. Het gaat over en weer. We zien elkaar misschien een enkele keer per jaar, omdat ze overal in het land wonen, op één na. We hoeven elkaar maar te bellen en problemen worden opgelost en pleziertjes uitgewisseld. Dan praat ik ook niet over 5 minuten bellen, maar soms meer dan een uur.  

Vandaag neem ik me voor dat ik met Gene Zijde in contact ga treden om mij concentreren op één centraal punt. Ik wil groeien van 50 naar 100%. Daarnaast rust vinden in mijn chaotische gedachtenwereld. Dus maak ik geen plannen vandaag. Heb trouwens een lichte griep, die me niet zal weerhouden om even een frisse neus te halen. Conclusie? Goede voornemens. Ben benieuwd of ik vanavond kan zeggen: “ik heb volbracht wat ik me voorgenomen had, geen chaotische gedachten, maar rust van binnen”.  

Ach wie weet hoe mijn voornemens lopen. Alles mag en alles is goed. Soms kunnen chaotische gedachten ook spontane dingen met zich meebrengen. Dus heb jij er ook last van, geniet dan van de leuke dingen van vandaag. Trek het je niet aan wanneer de dag anders is verlopen dan jij vanmorgen van plan was. Ik zal zeker weer genieten van deze dag, die buiten somber en grijs is, maar in mijn hart een lach verspreidt omdat ik goed ben begonnen met een nieuw verhaal. Doe jij dat ook? Ik was niet van plan te schrijven vandaag. Maar soms worden mijn gedachten ingenomen door een engeltje op mijn schouder die mij ingeeft wat ik vandaag weer mag schrijven. Wat ben ik toch een gelukkig mens, vind je niet? Zelfs al ben ik een chaoot.

 

Dagtekst van vrijdag 25 januari 2013.

"Leer in jezelf één centrale gedachte te voeden, als een kern, een haard waaromheen heel de rest zich organiseert. Rond deze kern kunnen zich verscheidene kringen vormen, maar in het midden moet er één enkele gedachte zijn. Op die voorwaarde geef je zin en samenhang aan je leven. Het is niet verboden een hoofd vol ideeën en plannen te hebben, maar je kunt alleen vanuit een centraal punt iets degelijks opbouwen. Maar weinig mannen en vrouwen staan ‘s morgens op met een fundamentele idee die de hele dag hun activiteiten en hun gedrag zal leiden. Direct bij het opstaan vliegen de meesten alle kanten op, ze gaan weg, komen terug, en ‘s nachts gaan ze uitgeput naar bed, om de volgende dag opnieuw te beginnen; ze hebben dan
misschien andere gedachten, maar even chaotische. Mogen ze beslissen om uiteindelijk bewoond en geleid te worden door één idee, dan zullen er krachten ontwaken, die zij zelfs niet kenden maar die wel in hun onderbewustzijn aanwezig waren, in de cellen van hun lichaam. Deze krachten zullen zich bundelen en dan zullen zij zich helderder voelen, gesteund, geleid. De idee die je in het centrum van je leven moet plaatsen, kan door één enkel woord worden weergegeven: licht." Omraam Mikhaël Aïvanhov