Vanmorgen las ik deze dagelijkse gedachte en realiseerde mij dat er meer redenen waren dat ik ben gestopt met mijn relatie. Sinds twee maanden zit ik op de cursus Astral Projection. Krijg oefeningen en leer de geneeswijze AMA DEUS. Wat mijn reactie op deze cursus is ben ik nog uitgebreid aan het beschrijven en komt met de paasdagen op mijn blog te staan. http://uittredingen-astraalreizen-maus.blogspot.com/
Sinds ik de dagelijkse oefeningen doe is het alsof mijn eigenwaarde sterker is geworden. Heb het besef gekregen dat ik voor een ander misschien wel meerwaarde heb dan ik nu waard was in de ogen van gewezen vriend. Bij ons speelde zeker een deel machtsverhoudingen bij. Ik ben nu eenmaal altijd een zelfstandige vrouw geweest met eigen gedachten en ideeën. Dat is natuurlijk ook andersom. Hij kon niet meer geven dan hij bezat, maar ook niet begrijpen dat ik mijn eigen regels had opgebouwd, zoals hij de zijne. Regels kun je samen aanpassen aan elkaar, als de verhoudingen goed zijn, maar soms blijkt met de jaren dat dit niet lukt. Mijn eisen liggen hierin misschien wel veel hoger. Ik vraag Liefde vanuit de ziel. Je mag het iemand niet kwalijk nemen als hij dat niet kan geven, al heb ik dat jarenlang wel gedaan. Ik begrijp nu pas, nadat ik vannacht een les heb geleerd, dat elke vorm van liefde een niveau heeft. Dat soms niet verder kan door rationeel denken.
Het zijn zeker geen verloren jaren geweest, dat heb ik nooit gedacht. Ik heb veel van hem geleerd. Hoe dingen wel kunnen en moeten, maar ook hoe dingen zeker niet moeten zijn. Aan de andere kant zal ik nooit weten of hij dingen van mij heeft willen leren. Liefde geven aan jezelf, je kinderen, familie, aan vrienden bijvoorbeeld en op welk niveau. Want om dat niveau draaide het juist. Echte zielenliefde geven aan de ander is niet moeilijk, maar velen voelen zich dan zo kwetsbaar dat zij niet beseffen dat die kwetsbaarheid niet belangrijk is. Mensen zullen je altijd weten te raken, als ze dat willen, wat je ook doet in je leven. Het gaat hierin om jezelf. Ik heb geleerd te beseffen dat wat ik ook doe in mijn leven, een deel van de mensheid er achter staat, een deel tegen je is en over je praat in negatieve zin en een deel geen mening vormt.
Maar moet ik daarin mee gaan? Of is het goed dat ik nu denk: “dit is mijn mening. Daar mag je tegen zijn, in mee gaan of geen mening over hebben. Alles is goed.” Minder goed is het als de ander kwaadaardig wordt of gaat roddelen. Want roddelen is het kwaadaardigste wat de mens kan doen. Het is iemand neerhalen tot op het bot. Eigenlijk is roddelen niet meer dan afleiding en afstand nemen van je eigen problemen. Het is altijd moeilijk om je eigen complexe karakter eerlijk te beschouwen. Geen mens is daarvan uitgesloten. Sommigen durven het aan om er aan te werken, anderen laten het liever zoals het is.
De uitdrukking ik ben zoals ik ben’, is het makkelijkste om te ontwijken en te kijken naar wat er fout is in jezelf, in een relatie of vriendschap. Geloof me ook ik heb aan dit laatste een tijdje mee gedaan, anders was ik zes jaar geleden al gestopt. Ik ben toen weggelopen om nooit meer terug te gaan, maar mijn liefde was sterker dan mijn kracht om nee te blijven zeggen. Mijn les duurde meer dan zes jaar. Fout? Nee, dat niet. Geen enkele omweg in je leven is fout. Ik had wat langer nodig om mijn lessen te leren. Heb wel altijd gezegd dat er nog iemand in mijn leven zou komen die werkelijk van mij zou houden en daar geloof ik nog steeds in.
Vandaag krijg ik dus de bevestiging van mijn geloof door de dagelijkse gedachte; Treur niet, wat je verliest komt in een andere vorm bij je terug (Rumi). Ik blijf er in geloven en wat je echt tot op je ziel geloofd gebeurt in je leven. Dat heb ik heel vaak ondervonden.
Dit stuk past eigenlijk op beide blogs http://hebjijdatnuook.blogspot.com/ en op http://levensverhalenvanjouenmij.blogspot.com/, dus bij uitzondering staat heb ik het ook op beiden geplaatst, omdat beiden een andere interessekring hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten