Al drie dagen zijn Wiel en ik bezig geweest en er nog steeds mee aan het werk om de computers op te schonen en opnieuw in te delen. Voor een deel hebben we daar ook de hulp van Chris en Liesbeth bij nodig gehad, die nog veel meer op de hoogte zijn van het technisch gebeuren dan wij. Het is veel werk, door alle twaalf websites en blogs die ik bezit. Het kost minstens nog twee dagen voor alles weer als vanouds op de computers staat. Het klinkt natuurlijk stom, maar computers krijgen soms een eigen wil en leiden hun eigen leven. Zij doen dat natuurlijk niet zelf, de schuldigen zijn wij, computerleken, omdat we zonder dat we het beseffen, fouten maken die invloed hebben op het geweten van de computer. Soms is het nodig om computers op te schonen, net als je huis een grote schoonmaakbeurt geven. Je maakt onwillekeurig eens fouten. Soms verdwijnt er ineens een belangrijk file welke je dagelijks nodig hebt of er proberen hackers op te komen. Soms probeert iemand een virus te sturen. Gelukkig zijn onze computers hier behoorlijk tegen bestand en wordt alles dagelijks naar de harde schijf gezet, maar toch!!! Al die kleine dingen maken een computer vervelend, traag of geven ellende die je niet aan ziet komen en moet je even de tijd nemen om ze schoon te maken. Gelukkig, beiden zijn nu bijna klaar, dan kan het normale leven weer zijn gang gaan. Computers kunnen soms stress geven, vooral als je ze dagelijks uren nodig hebt. Maar...................., computers kunnen nog veel meer plezier geven. Je kunt er alles op zoeken en vinden. Je kunt er spelletjes op doen, maar ook op schrijven, brieven sturen en ontvangen, contacten mee maken en allerlei leuke dingen doen. Computers kunnen je leven voor een deel inhoud geven.
Wij ouderen vergeten natuurlijk niet hoe we vroeger ons leven vulden met andere leuke zaken en spelletjes. In onze jeugd speelden we veilig op straat. Onze ouders hadden weinig zorgen of we daar wel veilig waren. Jongeren echter kennen alleen dit tijdperk, waarin de telefoon, IPod, tablet en computer hoogtij vieren. Is het lastig of vervelender? Nee, zeker niet. Alleen missen veel jongelui de natuur, het buiten zijn, want zelfs buiten zie ik ze alleen nog maar bezig met een telefoon of handcomputer. Zien ze nog wel hoe een klaproos of korenbloem tussen het koren staan te bloeien? Zien ze nog wel hoe de bomen alweer hun blaadjes laten vallen, omdat ze te weinig zon hebben gekregen en de herfst alweer zo vroeg aan het invallen is? Zelf denk ik dat er nog maar weinigen zijn die beseffen welk een geweldige natuur we hebben. Het is niet aan mij kritiek te uiten op deze manier van leven. Hoogstens kan ik het jammer vinden dat de kinderen van nu zo weinig zien en voelen van onze mooie natuur.
De heidevelden, onze prachtige bossen gecombineerd met landbouw. Of de weide verten van onze noordelijke provincies. Ik ken ze allemaal. Heb in vier provincies niet gewoond, maar ook die doorkruist met fiets en auto. Wij hebben een prachtig land en het is jammer dat velen door het slechte weer vertrekken naar het buitenland, zonder hun eigen land goed te kennen. Ik weet dat ik nergens anders zou willen wonen. Het land waar computers hoogtij vieren en waarvan ik hoop dat ouders hun kinderen leren dat naast de computer, telefoon of tablet ook nog een prachtige natuur om ons heen leeft die het verdient om met respect en liefde te worden behandeld. Maar daarover komt vast nog een ander verhaaltje hierop het blog te staan.
Ik wens u een fijne dag, Maus
© Maus Sturmer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten