Vanavond kreeg ik per mail deze reactie naar aanleiding van het recept St. Janskruidolie.
Want ook dat mag op dit Blog. Uw reacties kunnen zomaar geplaatst worden, als ieder ander er ook iets mee kan.
Aloé VeraHallo Maus,
Hier nog een bekend oeroud 'wondermiddel':
de Aloë Vera. Het was als wondheler al in gebruik bij alle legers in de Oudheid.
Volgens de boekjes bevat het een werkelijk een enorme keur aan geneeskrachtige stoffen.
Ik bracht in mijn Antillen-tijd wat kleine plantjes mee, en heb er nu een heleboel.
Het sap/gel dat je krijgt door met een lepel de binnenste vrijwel kleurloze bladgel uit de dikke bladeren te scheppen (niet de schil hard leegschrapen) kan zó op wondjes, zonnebrand, insectenbeten, huidirritaties, roos; ook lichte ontstekingen en herpes genezen snel en pijnloos. Het spul prikt niet, fijn bij kinderen, voelt weldadig aan.
Je snijdt telkens het onderste (grootste) blad van een plant, snijdt er af wat je nodig hebt, en bewaart de rest in de koelkast. Gefileerde gel/sap bederft zeer snel, maar bewaren lukt door toevoegen van een beetje alcohol, en een dun laagje (olijf-)olie erop.
De gel schijnt in kleine hoeveelheden prima te zijn voor de ingewanden; te veel werkt laxerend. Er zijn veel boekjes over te koop.
De plant 'geneest' zijn eigen wond ook in korte tijd.
Wat plantjes kun je van mij krijgen, 's zomers kunnen ze buiten, liefst volop zon, in lange natte perioden droog zetten. Geen voetenbad eronder, (regen-)water moet weg kunnen. Bij temperaturen beneden 5 gr. naar binnen. Binnen spaarzaam water geven, in zeer droge lucht (CV).
Het felgeel-oranje of geel-groene sap uit de schil thuis niet gebruiken, het is licht giftig en zeer laxerend, maar wordt wel -nauwkeurig gedoseerd- in de heelkunde toegepast.
Groeten, Harry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten