© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

maandag 8 juli 2013

Twee leuke dansavonden en een wijs stukje van de Omraam

Eigenlijk hoort onderstaand verhaal op het blog Levensverhalen. Daar zijn echter problemen ontstaan. Niemand kan meer een opmerking plaatsen. Er wordt al meer dan 3 dagen naar gezocht om het probleem op te lossen, to nu toe zonder resultaat. Vandaar dat nu pas dit verhaal is geplaatst op dit blog. Weet u de oplossing en kunt u helpen? Schrijf of bel naar maus-sturmer@home.nl of 06-51263403

Afgelopen donderdag en vrijdagavond twee prachtige dansavonden gehad. Veel op de vloer geweest en nieuwe danspartners leren kennen die mij een plezierige avond hebben bezorgd. Dat is pas echt genieten. Jammer alleen dat de muziek altijd zo verschrikkelijk hard staat dat je elkaar nauwelijks kunt verstaan. Gisteravond was dat helemaal erg in de L’orka te Hasselt. Ik danste heel veel met een Belgische mijnheer, die al wat moeilijk te verstaan was. Belgen hebben een mooie zachte tongval, terwijl wij als Nederlanders een veel hardere taal spreken. Onder normale omstandigheden al wat moeilijk te verstaan, nu was het nauwelijks verstaanbaar. Ik heb ook zeker een deel van het gesprek gemist. Jammer dat ik soms niet voor een derde keer durf te vragen wat hij vertelde. Het staat zo stom, denk ik dan. Maar Belgen gebruiken af en toe woorden die een klein beetje vertaling nodig hebben. Afijn we hebben een plezierige dansavond gehad en samen genoten, anders was hij niet bij me komen zitten. Als je kunt lachen met elkaar en genieten is het goed. Voor mijn doen was het ook al behoorlijk laat. Normaal ben ik, net als Assepoester, bij het klokje van twaalf verdwenen. Echter als het gezellig is en je hebt een leuke danspartner, dan geniet je veel meer dan normaal. Hij bracht me ook nog keurig naar de auto. Kreeg twee afscheidskussen en zonder verdere uitwisseling van gegevens namen we afscheid. Dat voelde spontaan en leuk. Genieten zonder verplichtingen.  Het was ook de eerste keer dat ik een oude vriend met zijn nieuwe partner tegenkwam. Heel fijn dat hij iemand heeft ontmoet waar hij gelukkig mee is. Altijd weer heerlijk om te zien dat mensen iemand hebben gevonden die wel bij hun past. Elk mens heeft recht op geluk. Het mijne is vast ergens in de maak daarboven, maar zoals ik nu geniet van alles is het ook goed. Ik ben een rijk en gelukkig mens. Rijk in gevoel, bedoel ik dan. Geniet met volle teugen wat op mijn bordje wordt gelegd en zie wel wat er uit komt. Dansen is voor mij een uiting van expressie en gevoel. Het liefst zou ik echt de hele avond op de dansvloer staan. Het is goed voor de lichaam. Ontspant je spieren, geeft plezier en een lach en je vergeet de pijn die je vaker in je rug blijft plagen door de hernia. Meer heb je op zo’n moment niet te wensen.

Vanmorgen kreeg ik onderstaande dagtekst en vond dit echt de moeite waard om even een stukje bij te schrijven. Soms hebben we allemaal wel eens de neiging om op de voorgrond te treden. De één wat meer, de ander iets minder. Toch weet ik uit ervaring dat een mens dat niet altijd bewust doet. Meer vanuit het gezichtspunt goed te doen. Daar is ook niets mis mee, al denk ik, nu ik dit zo lees van; ‘je mag er toch wel naar kijken Maus’. Ik spreek voor mezelf, terwijl ik weet dat veel meer mensen bewust of onbewust hun krachten tentoon spreiden. Zelf wil ik er nu nog bewuster mee omgaan dan ik al deed, wanneer ik dit zo lees. Soms gebeurt het ook omdat je dingen beter weet. Dat word je dan niet altijd in dank afgenomen, maar dan leg ik het probleem toch bij de ander. We kunnen nu eenmaal niet altijd alles weten. Je kunt wel iets willen leren van een ander. Iets nieuws leren vind ik persoonlijk altijd de moeite waard, ook al ben ik 71. Het is een stukje ervaring dat ik mee mag nemen. Ik hoef er niet altijd iets mee maar soms kan ik het goed gebruiken en kom ik weer een stukje verder op de ladder van wijsheid.

Krijg ook nog de Dagelijkse Gedachte binnen met de volgende tekst van E.E. Cummings:
‘Het vergt moed om op te groeien en de persoon te worden die je werkelijk bent.

Ook dit klopt. Ons leven is een proces van vallen en opstaan, waardoor we steeds een stukje wijzer worden, meer inzichten krijgen. Ik zou nooit meer jong willen zijn. Men zegt weleens dat ze dan alles anders zouden doen dan men nu wist. Maar is dat wel zo? Ik denk het niet. Je zou weer andere fouten maken, omdat we op aarde zijn om te leren. Ik ben dankbaar voor de fouten in mijn leven, die mij tot een hopelijk beter mens hebben gemaakt. Wijsheid en inzicht hebben gegeven. Echter dat wil niet zeggen dat ik geen stomme fouten meer maak. Er is nog heel veel te leren voor ik tussen zes plankjes beland. Maar tegen die tijd hoop ik te kunnen zeggen dat ik van elke dag, elk uur en elke minuut of seconde in het leven heb geleerd. Soms met veel verdriet, andere keren met veel plezier. Want dat is wat het leven ons geeft en op één of andere manier houdt dit ons op de been, omdat er een balans in zit die wij niet altijd zien en herkennen.


Dagtekst van zaterdag 6 juli 2013.

"Houd je gedrag in het dagelijks leven goed in de gaten. Denk je dat je sterk en bekwaam bent – en het is goed mogelijk dat je dat bent, dat is uitstekend – probeer dan niet jezelf op de
voorgrond te plaatsen onder het mom dat je behoefte hebt aan erkenning. Waarom niet? Omdat je zo bij de anderen het verlangen wekt om je het hoofd te bieden. Aanvankelijk zullen ze misschien onder de indruk zijn en je respecteren, misschien zelfs bang voor
je zijn.... Maar terwijl jij denkt dat je je autoriteit hebt doen gelden, doen zij in het geheim alles om zich tegen je te wapenen. En jij hebt dat verlangen in hen opgewekt : zij zullen je
voorbeeld volgen. Wie zijn kracht tentoonspreidt, wekt bij de anderen het instinct van agressiviteit op. Je hebt geen idee waartoe mensen in staat zijn wanneer een hoger geplaatste, of iemand die daarvoor doorgaat, hen heeft vernederd door een minachtende houding, een scherpe toon of kwetsende woorden. Echte autoriteit kun je verwerven door het ontwikkelen van goedheid, zachtheid en geduld. Wellicht zullen anderen je houding aanvankelijk verkeerd interpreteren: zij zullen denken dat je onbekwaam en zwak bent en zullen proberen misbruik te maken van de situatie. Maar houd vol, weldra zullen zij je gezag en je bekwaamheid moeten erkennen, en dan zul je niet enkel hun respect, maar ook hun vriendschap winnen."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

1 opmerking:

  1. Sent: Monday, July 08, 2013 7:54 PM
    Subject: Re: Nieuw verhaal en wie kan mij helpen met de oplossing van een Google blog?


    Hallo Maus.
    Het is altijd weer leuk om je mails te krijgen,lees het altijd met veel plezier.
    Er zit zoveel waarheid in.
    Gr. Helmi

    BeantwoordenVerwijderen