 |
| Onderweg naar Rome 2014 |
 |
| Onderweg naar Rome |
Nu ben ik 74 en ga mijn volgende droom waar maken. De ballast
van de caravan is achter de rug. Voor ik deze van Truus, mijn vriendin, kreeg
had ik een droom. De wereld rond met een kleine camper en de fiets. Omdat ik
heel sterk in God en Jezus geloof en hun weg wil volgen, wist ik toen de
caravan op mijn weg kwam, dat het nog niet de tijd was. Ik genoot een vol jaar
van de caravan, de rust en stilte van de Veluwe. Ik zag een andere natuur.
Leerde nieuwe, waardevolle mensen kennen die op mijn weg kwamen. Soms zat er
een minder prettig persoon tussen. Die ben ik dankbaar, omdat deze mij leerde
goed naar mezelf te kijken. De caravan is een maand geleden verkocht en samen
met Truus ga ik eerst een kleine vakantie houden. Truus is 83, slecht ter been,
maar geestelijk nog heel goed. Zij is een echte Amsterdamse en heeft het hart
recht op de tong. Een lieverd die nu mee geniet van haar gedeelte van de
opbrengst van de caravan.
Maar wat is nu die droom van mij?
Een reis door de wereld met eventueel kleine camper (voor
langere afstanden) en fiets. Mens, dier en natuur ontmoeten. Hun verhalen en
geloof in het goede laten zien, vertellen. Fotograferen en filmen. Natuurlijk
begrijp ik dat gevaarlijke landen overgeslagen moeten worden. Maar de wereld
heeft genoeg landen waar het veilig reizen is. Denk nu niet “wat moet een vrouw
alleen, dat is veel te gevaarlijk?” Mijn motto is, dat wanneer mij wat moet
gebeuren, dat ook thuis zal gebeuren. Wanneer het mijn tijd is om te gaan, dan
liever onderweg.
Terug naar wat nodig is. Allereerst was het belangrijk dat
ik een nieuwe elektrische fiets zou krijgen. Een fiets met meer mogelijkheden
en vooral meer versnellingen. Zou mijn oude en vertrouwde Giant het niet meer
aan kunnen, vroeg ik mij af. Ik denk het zeker wel. Toch kleven daar wat
bezwaren aan die ik onder ogen moest zien. Hij is door de twee batterijen,
vergeleken bij de nieuwe fietsen, te zwaar geworden. De nieuwere fietsen hebben
meer versnellingen waardoor ik beter een berg op kan komen. Zeker met de reis
voor ogen heb ik ingezien dat mijn fiets voor de reis die ik wil maken, niet
meer geschikt is. Met pijn in mijn hart neem ik dus afscheid van mijn
vertrouwde maatje en heb hem te koop gezet. Met zijn anderhalf jaar oude motor
en de twee, opnieuw gevulde batterijen, kan iemand daar nog vele jaren plezier
van hebben. Per dag kan hij altijd nog zo’n honderd tot honderd tien km.
rijden.
 |
| Ook de fiets heeft af en toe een pauze nodig |
Na veel onderzoek, wikken en wegen is het besluit genomen.
De nieuwe fiets wordt een Batavus Mont Blanc Easy met een 500 watt accu en 20
versnellingen. Ik kan er met gemak de hoogste berg
mee op fietsen, zelfs
wanneer je 74 bent. Om het geld bij elkaar te krijgen voor de fiets ben ik van
alles aan het verkopen wat ik eigenlijk nooit meer gebruikte of gewoon niet
meer nodig hebt. Naarmate je ouder wordt worden dingen een ballast. Vooral
wanneer de tijd komt dat je er niet meer bent en je kinderen straks alles naar
de stort moeten brengen. Juist op deze leeftijd, nu je je nog goed genoeg bent
om je dromen waar te maken, moet je een weg zien te vinden om die droom te
bereiken. Daar is veel geld voor nodig. Toch weet ik dat ik dit jaar nog op
reis ga. Hoe? Ik heb nu nog geen flauw idee. Mijn geloof zegt dat er vanuit het
universum aan wordt gewerkt. Dat ik hulp krijg. Dat de mogelijkheid zich
voordoet om te laten zien wat je als oudere nog allemaal kunt beleven en te
vertellen hebt. Een voorbeeld zijn om oud en jong te stimuleren. Om dromen waar
te maken in je leven. Vindingrijk te zijn en je leven tot één groot feest te
maken. Ieder mens krijgt een pakketje mee in het leven, maar ook de
mogelijkheid er bij inbegrepen dat naast alle verdriet en pijn en nog
feestelijke mogelijkheden zijn. Jij zelf het leven waar moet maken.
Droomreis met doel
 |
| 2011 Op weg naar Santiago |
Deze droomreis heeft nog een doel,
 |
| Laatste inspectie |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten