Gedachten komen en gaan...

Ieder van ons heeft vaker problemen met de vele gedachten die ons plagen. In ons hoofd vechten ze om de beste plaatsjes. Waren ze nu maar allemaal positief, dan was het alleen maar goed. Maar nee hoor. Al die grijze hersencelletjes vechten juist om de negatieve gedachten voorrang te geven. Is het niet overdag, dan zeker voor het slapen gaan.

Juist omdat dit ons uit de slaap blijft houden is het beter om ze gewoon toe te laten, dan ertegen te vechten. Zodra je gedachten toe laat, verdwijnen ze ook weer, nadat je er even naar hebt gekeken. Gezegd hebt dat ze er mogen zijn en daarna mogen verdwijnen. Echter wat wij doen is er tegenin gaan. Eisen dat ze verdwijnen waardoor ze lekker in opstand komen. Het zijn net teenagers in de pubertijd. Dwars tegen ons ouders in gaan, terwijl ze in hun hart weten dat je wel gelijk hebt.

Tijdens de lessen van Transcendente Meditatie, afgekort TM, leerde ik in de enkele momenten van rust, een mantra te zeggen. Dit gebeurde alleen wanneer mijn hersencelletjes even een moment van rust namen om adem te happen, om er daarna weer des te harder tegen aan te gaan. In het begin hielp het totaal niet. Met mijn mantra vocht ik tegen die ondeugende celletjes, die mij steeds de baas wilden worden. Tot ik na bijna een jaar eindelijk door had dat ik niet tegen mijn gedachten hoefde te vechten. Ik liet ze gewoon komen. En in hun momentje van rust sprak ik mijn mantra uit. Langzamerhand kreeg ik door dat ik beetje bij beetje terrein begon te winnen. Oh, geloof me, ik ben er nog lang niet hoor. Maar een klein beetje overhand krijg ik nu toch. En geloof me, ik win dit gevecht. Want ik ben de sterkste, U ook?

Dagtekst van dinsdag 20 januari 2015
Ieder van ons heeft vaker problemen met de vele gedachten die ons plagen. In ons hoofd vechten ze om het beste plaatsje. Waren ze nu maar allemaal positief, dan was het alleen maar goed. Maar nee hoor. Al die grijze hersencelletjes vechten juist om de negatieve gedachten voorrang te geven.  Is het niet overdag, dan zeker voor het slapen gaan. Juist omdat dit ons uit de slaap blijft houden is het beter om ze gewoon toe te laten, dan ertegen te vechten. Zodra je gedachten toe laat, verdwijnen ze ook weer, nadat je er even naar hebt gekeken. Tijdens de lessen van Transcendente Meditatie, afgekort TM, leerde ik tijdens de enkele momenten van rust, wanneer mijn hersencelletjes even een moment van rust namen om des te harder er weer tegen aan te gaan, in dat moment van rust een mantra te zeggen. In het begin hielp het totaal niet. Met mijn mantra vocht ik tegen die ondeugende celletjes, die mij steeds de baas wilden worden. Tot ik na bijna een jaar eindelijk door had dat ik niet tegen mijn gedachten hoefde te vechten. Ik liet ze komen. En in hun momentje van rust sprak ik mijn mantra uit. Langzamerhand kreeg ik door dat ik beetje bij beetje terrein begon te winnen. Oh, geloof me, ik ben er nog lang niet hoor. Maar een klein beetje overhand krijg ik nu toch.