Het was nog fris, vroeg in de morgen, wanneer ik naar Ikea
rij voor een dubbel ontbijtje. Eén om op te eten en één voor onderweg. Het is
nog koud en moet de handschoenen aan. Mijn spijkerbroek over de fietsbroek en
twee truien onder mijn fietsjack. Tijdens de rit, dwars door de velden
verdwijnt het ene na het andere kledingstuk in de fietstassen. Uiteindelijk blijft de fietsbroek en een vest
over. Ik ontdek een prachtig pad vanaf Swier waar de weg naar rechts buigt, rij
ik rechtdoor. Het eindigt in Retersbeek, helaas bij een grote steile trap. Daar
kan ik alleen niet af met de fiets. Aan de overkant ligt een boerderij.
Uiteindelijk besluit ik toch maar hulp te vragen. De vrouw des huizes zegt dat
wij geen mannen nodig hebben en dit samen kunnen. Het klikt zo leuk dat we
minstens een uur samen blijven praten. Zij is niet de vrouw, maar al 6 jaar de
vriendin van de boer. Vanaf het eerste moment klikte het tussen hen. Ze verteld
over haar lievelingskoe, die nu in de wei ligt, gewond aan haar poot, mag zij
van het zonnetje genieten. De andere koeien liggen nog in de stal en kijken met
jaloerse blik naar buiten. Met dit weer willen ook zij dartelen door het gras.
Zij moeten nog even wachten, eerst moet de mest over het land, Pas 14 dagen daarna
mogen ook zij genieten van het zonnetje.
Na een uur samen gekletst te hebben, besluit ik verder te
rijden. Onderweg kom ik genoeg buizerds tegen, die ik probeer op de foto te
krijgen. Jammer de telelens is niet sterk genoeg, maar het kijken naar het spel
met elkaar is al een plezier. Hier en daar zijn er kleine plekjes om toch een
mooie foto te maken, ondanks dat het allemaal nog saai is in de natuur. De
knoppen beginnen te groeien, maar juist die tere blaadjes als ze opengaan
ontbreken grotendeels.
Om half vier in de middag ben ik thuis. 40 km en een paar meter heb
ik afgelegd. Voel het echt wel, was een beetje te veel, maar de voldoening dat
het steeds beter gaat, maakt alles goed. Even rust genomen lekker gedoucht en
besloten toch een uurtje te gaan dansen. Al is het maar om samen met mijn vrienden en kennissen te genieten.
De hele groep is vanavond compleet. Heb gedanst maar vooral gelachen.
Toch voel ik na anderhalf uur dat de bloeddruk omhoog schiet. Probeer buiten af
te koelen en met een paar paracetamol, de hoofdpijn weg te drukken. Het helpt niet. Tegen Kwart voor elf weet ik
dat het gedaan is. Al met al een heerlijke dag met veel plezier, genieten en
mooie foto's. Wat ben ik toch rijk met zoveel lieve mensen om me heen. Slaap
lekker allemaal, Maus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten