Licht geven of sturen naar anderen

 

Vaker ontmoet ik mensen onderweg of op de dansvloer die mij diep raken. Het verdriet en de pijn stralen van hen af. Ik voel en ontvang het al vanaf hun eerste blik, zelfs al probeer ik mij daar voor af te sluiten. Lukken doet dat niet altijd. Iets buiten mij om is sterker dan ik ben en op één of andere manier komen we zonder er iets voor te doen in contact met elkaar. Uiteindelijk komt het verdriet van de ander altijd ter sprake. Veel van dat diepe verdriet heb ik zelf ook ervaren in mijn leven en in mij is altijd de hoop dat de uitstraling en ervaring die ik nu heb, moed geeft aan de ander om weer overeind te krabbelen. Soms zijn een paar woorden en een beetje licht in de duisternis genoeg om de kern te raken waardoor zij hun leven weer kunnen veranderen. Het enige wat ik dan kan zeggen naar "Boven" is: "Dank U dat ik het doorgeefluik mag zijn en dat U, God en uw engelen, de juiste woorden hebben ingegeven." Want meer dan dat doorgeefluik ben ik niet. Mensen worden niet voor niets op je pad gebracht.   Maus

Dagtekst van maandag 2 september 2013

"Bij een groot spiritueel iemand zijn het niet de volmaakte trekken die het meest in het oog springen; hoe zijn of haar gelaatstrekken ook zijn, de schoonheid ligt in zijn licht, in alles wat van hem uitgaat. Ook wanneer hij zwijgt spreekt zijn hele wezen, en wanneer hij spreekt, komt zijn hele wezen zijn woorden onderstrepen. Hij is een boek, het beste boek, een levend boek. En juist deze levende boeken hebben wij allemaal nodig; andere boeken zetten we terug in de boekenkast nadat we ze gelezen hebben, of we vergeten ze. De levende boeken daarentegen laten zich niet vergeten, wij worden er voortdurend aan herinnerd."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

(Met 'hem' en 'zijn' bedoelt de Omraam zowel mannen als vrouwen.)

Vanmorgen kwam ook deze tekst binnen met de 'Dagelijkse gedachte' die aansluit op dit verhaal:
Het is niet wat je vasthoudt dat zich ordent, maar wat je loslaat.
Riane Malfait