Harmonie, evenwicht en ademhalen

Weer zo'n prachtige tekst vandaag ontvangen, zie onder mijn verhaal, waar we als mens mee verder kunnen. Onszelf beter maken en daardoor nog beter worden. Vannacht om half vier las ik nog een tekst op Faceboek. Een vrouw vol kankercellen die de dood in ogen keek en toch verder mocht leven door volkomen overgave. Haar leven niet meer zelf te regeren, maar het laten overkomen. Ik wilde dat ik het kon. Soms lukt het en prompt gaat alles in mijn leven vanzelf goed. Dan ben ik blij, dankbaar en gelukkig. Straal het ook aan alle kanten uit. Maar dan komt er weer zo'n op de proefstelling en het vertrouwen is prompt weer afgelopen. Ik vergeet de overgave en neem weer alles in eigen hand.

Gevolg? De meest belangrijke zaken en dingen lopen fout. Hoe en waarom vergeet ik toch steeds het principe van het leven? Harmonie en evenwicht zijn alleen te bereiken door volledige overgave. Waarom ga ik dan toch keer op keer de mist in? Is het gebrek aan vertrouwen in het Hogere, dat op zo'n moment ver van ons afstaat maar eigenlijk zo dichtbij is? Waarom pak ik iedere keer die touwtjes zelf in handen, terwijl als ik ze in handen van het Universum geef, alles op rolletjes loopt? Ben ik zo eigenwijs of zo dom dat ik er gewoon niet aan denk, het gewoon vergeet of denk het beter te weten? Ik heb er geen antwoord op. Vind mezelf gewoon heel dom dat ik er niet aan denk om mijn leven in vertrouwen aan het Universum te geven, terwijl het in de praktijk makkelijker is dan ik weet en denk.

Overgave, vertrouwen in God, in het Hogere of  in het Universum? Het maakt niet uit waar je in geloofd, al is het in een koe. Het gaat om de waarde die we hechten aan een goed leven, dus overgave. Ik weet het allemaal op te schrijven in woorden die vanzelf in mijn hoofd naar boven komen. Gek hè, Als ik schrijf is het overgave. Wanneer ik op de fiets of met de auto onderweg ben om te fotograferen of om na te denken, is er volledige overgave. Ik vraag de engelen om mij de weg te wijzen en kom altijd ergens uit waar ik iets mee kan of iets beleef. Dan geef ik bijna letterlijk het stuur in handen van de engelen. Waarom dan niet mijn leven, zit ik nu te bedenken. Zij weten hierboven beter wat goed voor me is, dan ik zelf weet. Eigenwijs dus en zelf de regie in handen houden, terwijl ik best weet dat het niet goed is.

Een goed voorbeeld is een beleving met wat toen een vriendin was. Zij had problemen en ik bood haar een gezellige dag aan. We stapten in de auto en ik zei haar dat ik de weg overliet aan de engelen. Geen idee had waar wij naar toe zouden gaan of uit zouden komen. Uiteindelijk kwamen we terecht in Banneux. Het werd een dag met een extra zonnetje en gaf ons beiden een gevoel van verbondenheid. Het duurde niet lang. Blijkbaar waren de problemen van haar in de dagen erna weer opgelost. Zij liet me niets weten en deed ineens aan de telefoon alsof ik zomaar een willekeurig iemand was. Dat dit na die mooie beleving als een koude douche werkte hoef ik niet te vertellen. Het was niet de eerste keer dat dit gebeurde, maar voor mij wel de laatste. Ik verbrak de vriendschap met pijn in mijn hart. Het was al vaker eenzijdig gebleken, maar ik had nog even deze harde les nodig om wakker te worden. Toch ben ik niet boos op haar, omdat ze het moeilijk genoeg heeft met zichzelf. Het is goed zoals het nu is.

De les van overgave en vertrouwen heb ik deels geleerd, als het me uitkomt. Nu moet ik dus nog gaan leren dat het voor altijd mag zijn en vooral accepteren dat aan die 'Andere Zijde' zoveel hulp te vinden is en vooral geboden wordt bij volledige overgave. Harmonie en evenwicht de balans is die ik nodig heb om verder te gaan. Het is nooit te laat om te leren, dus vanaf deze minuut wil ik volledig overgeven, zoals ik mij tijdens het schrijven overgeef. Overgave om mijn leven weer in balans brengen. Het zal steeds weer met vallen en opstaan gaan, maar met het vertrouwen dat God en het Universum weten wat goed voor mij is, zal het mij op een goede dag zeker lukken. © Maus (4.10 uur)

Dagtekst van dinsdag 24 september 2013

"Weten hoe je moet ademen draagt veel bij tot je innerlijke harmonie en evenwicht, maar daartoe moet je wel enkele regels kennen. Eerst en vooral, niet inademen via de mond, maar enkel door de neus. Vervolgens, de lucht heel langzaam inademen en die zo lang mogelijk in de longen vasthouden. De uitademing mag snel en krachtig zijn. Wanneer je je onbehaaglijk voelt, alsof je door duistere aanwezigheden wordt overvallen, doe dan de volgende oefening: adem langzaam in en adem in één keer uit, denkende dat je tegelijk deze aanwezigheden, die verstoring in je teweegbrengen, eruit jaagt. En wanneer je het gevoel hebt eindelijk bevrijd te zijn van deze indringers, vraag dan heilzame aanwezigheden om bij je te komen. Stel je voor dat je hart vervuld is van goudkleurig licht, alsof het een klein zonnetje was waar stralen van uitgaan. Hoe zouden de engelengeesten zich niet aangetrokken voelen tot een dergelijke woonst?"    Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

De Dagelijkse gedachte van vandaag past ook bij dit verhaal, omdat ik deze uitdaging aan wil gaan; Overgave.

Ons diepste zelf is onbevreesd, is immuun voor kritiek, en kan elke uitdaging aan.
Eric Butterworth (www.dagelijksegedachte.net.)