Gevolg? De meest belangrijke zaken en dingen lopen fout. Hoe
en waarom vergeet ik toch steeds het principe van het leven? Harmonie en
evenwicht zijn alleen te bereiken door volledige overgave. Waarom ga ik dan
toch keer op keer de mist in? Is het gebrek aan vertrouwen in het Hogere, dat op
zo'n moment ver van ons afstaat maar eigenlijk zo dichtbij is? Waarom pak ik
iedere keer die touwtjes zelf in handen, terwijl als ik ze in handen van het Universum
geef, alles op rolletjes loopt? Ben ik zo eigenwijs of zo dom dat ik er gewoon
niet aan denk, het gewoon vergeet of denk het beter te weten? Ik heb er geen
antwoord op. Vind mezelf gewoon heel dom dat ik er niet aan denk om mijn leven
in vertrouwen aan het Universum te geven, terwijl het in de praktijk
makkelijker is dan ik weet en denk.
Overgave, vertrouwen in God, in het Hogere of in het Universum? Het maakt niet uit waar je
in geloofd, al is het in een koe. Het gaat om de waarde die we hechten aan een
goed leven, dus overgave. Ik weet het allemaal op te schrijven in woorden die
vanzelf in mijn hoofd naar boven komen. Gek hè, Als ik schrijf is het overgave.
Wanneer ik op de fiets of met de auto onderweg ben om te fotograferen of om na
te denken, is er volledige overgave. Ik vraag de engelen om mij de weg te
wijzen en kom altijd ergens uit waar ik iets mee kan of iets beleef. Dan geef
ik bijna letterlijk het stuur in handen van de engelen. Waarom dan niet mijn
leven, zit ik nu te bedenken. Zij weten hierboven beter wat goed voor me is,
dan ik zelf weet. Eigenwijs dus en zelf de regie in handen houden, terwijl ik
best weet dat het niet goed is.
Een goed voorbeeld is een beleving met wat toen een vriendin
was. Zij had problemen en ik bood haar een gezellige dag aan. We stapten in de
auto en ik zei haar dat ik de weg overliet aan de engelen. Geen idee had waar
wij naar toe zouden gaan of uit zouden komen. Uiteindelijk kwamen we terecht in
Banneux. Het werd een dag met een extra zonnetje en gaf ons beiden een gevoel
van verbondenheid. Het duurde niet lang. Blijkbaar waren de problemen van haar
in de dagen erna weer opgelost. Zij liet me niets weten en deed ineens aan de
telefoon alsof ik zomaar een willekeurig iemand was. Dat dit na die mooie
beleving als een koude douche werkte hoef ik niet te vertellen. Het was niet de
eerste keer dat dit gebeurde, maar voor mij wel de laatste. Ik verbrak de
vriendschap met pijn in mijn hart. Het was al vaker eenzijdig gebleken, maar ik
had nog even deze harde les nodig om wakker te worden. Toch ben ik niet boos op
haar, omdat ze het moeilijk genoeg heeft met zichzelf. Het is goed zoals het nu
is.
De les van overgave en vertrouwen heb ik deels geleerd, als
het me uitkomt. Nu moet ik dus nog gaan leren dat het voor altijd mag zijn en
vooral accepteren dat aan die 'Andere Zijde' zoveel hulp te vinden is en vooral
geboden wordt bij volledige overgave. Harmonie en evenwicht de balans is die ik
nodig heb om verder te gaan. Het is nooit te laat om te leren, dus vanaf deze
minuut wil ik volledig overgeven, zoals ik mij tijdens het schrijven overgeef.
Overgave om mijn leven weer in balans brengen. Het zal steeds weer met vallen
en opstaan gaan, maar met het vertrouwen dat God en het Universum weten wat
goed voor mij is, zal het mij op een goede dag zeker lukken. © Maus (4.10 uur)
Dagtekst van dinsdag
24 september 2013
"Weten hoe je moet ademen draagt veel bij tot je innerlijke harmonie en evenwicht, maar daartoe moet je wel enkele regels kennen. Eerst en vooral, niet inademen via de mond, maar enkel door de neus. Vervolgens, de lucht heel langzaam inademen en die zo lang mogelijk in de longen vasthouden. De uitademing mag snel en krachtig zijn. Wanneer je je onbehaaglijk voelt, alsof je door duistere aanwezigheden wordt overvallen, doe dan de volgende oefening: adem langzaam in en adem in één keer uit, denkende dat je tegelijk deze aanwezigheden, die verstoring in je teweegbrengen, eruit jaagt. En wanneer je het gevoel hebt eindelijk bevrijd te zijn van deze indringers, vraag dan heilzame aanwezigheden om bij je te komen. Stel je voor dat je hart vervuld is van goudkleurig licht, alsof het een klein zonnetje was waar stralen van uitgaan. Hoe zouden de engelengeesten zich niet aangetrokken voelen tot een dergelijke woonst?" Omraam Mikhaël Aïvanhov
"Weten hoe je moet ademen draagt veel bij tot je innerlijke harmonie en evenwicht, maar daartoe moet je wel enkele regels kennen. Eerst en vooral, niet inademen via de mond, maar enkel door de neus. Vervolgens, de lucht heel langzaam inademen en die zo lang mogelijk in de longen vasthouden. De uitademing mag snel en krachtig zijn. Wanneer je je onbehaaglijk voelt, alsof je door duistere aanwezigheden wordt overvallen, doe dan de volgende oefening: adem langzaam in en adem in één keer uit, denkende dat je tegelijk deze aanwezigheden, die verstoring in je teweegbrengen, eruit jaagt. En wanneer je het gevoel hebt eindelijk bevrijd te zijn van deze indringers, vraag dan heilzame aanwezigheden om bij je te komen. Stel je voor dat je hart vervuld is van goudkleurig licht, alsof het een klein zonnetje was waar stralen van uitgaan. Hoe zouden de engelengeesten zich niet aangetrokken voelen tot een dergelijke woonst?" Omraam Mikhaël Aïvanhov
Ons diepste zelf is onbevreesd, is
immuun voor kritiek, en kan elke uitdaging aan.
Eric Butterworth (www.dagelijksegedachte.net.)
Eric Butterworth (www.dagelijksegedachte.net.)
+Kderkrade+Park+Gravenrode.jpg)
.jpg)