© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

dinsdag 20 augustus 2013

Wat ons gezicht en profiel allemaal duidelijk maken aan onszelf en de buitenwereld.

Soms ben ik verbaast als ik de dagtekst van de Omraam lees, welke interessante dingen ons  lichaam, onze geest en ziel allemaal voor ons verborgen houden, welke in de loop van ons leven helder worden. Eigenlijk is het heel bijzonder dat wij in ons leven zoveel mogen leren en vooral dat we er nooit te oud voor zijn. Sommigen krijgen met verdriet en ellende om er uit te leren, al heel jong te maken. Terwijl anderen dit op latere leeftijd te verwerken krijgen, wat mij persoonlijk veel zwaarder lijkt. Dan is er nog de pijn en het verlies, waar we allemaal de diepste pijn van voelen en moeten leren hier mee om te gaan.
 
Af en toe lijkt het naar buiten uit dat sommigen alle verdriet en pijn bespaart blijven. Misschien lijkt het zo en houdt men het verdriet en de pijn binnenshuis. De andere kant kan zijn dat deze mensen al zoveel levens hebben doorlopen en nog maar om een kleinigheid te leren terug zijn gekomen. Of misschien wel om ons de helpende hand te bieden. Dus laten we nooit jaloers worden op iemand waar schijnbaar alle verdriet en pijn aan zijn deur voorbij is gegaan. Niemand weet wat deze persoon(nen) in vele andere levens al hebben doorgemaakt om zo ver te komen dat zij dit leven iets door te geven hebben aan anderen, die van hen nog mogen leren. Het is al moeilijk en zwaar om onze eigen weg te bewandelen, laat staan dat we kijken naar die van de ander. Eén ding is voor mij zeker. Ik  had en zou met niemand willen ruilen, ondanks mijn zware levenslessen die ik heb moeten doorworstelen in dit leven,. Het heeft me tot nu toe alleen maar geleerd dat mijn dagelijkse lach iemand blij maakt. Dat de woorden die ik uitspreek niet altijd van mij afkomstig zijn. Zij komen van Hogere Regionen en maken de ander blij. Of geven hen inzicht om hun weg terug te vinden. Die woorden krijg ik ingegeven en hebben zoveel inhoud, waar ik nooit voor gestudeerd kan hebben. Dit had ik nooit kunnen denken toen ik jong was en vol verdriet en pijn zat. De keuzes die ik toen maakte waren jong en ondoordacht. Nu weet ik beter en laat mij leiden door de Hogere Macht die mij zijn weg wijst.
 
Gisteren was er zo'n besluitvorming waar ik wijsheid voor had gevraagd. Samen met een groep ouderen uit Landgraaf kregen wij bridgelessen aangeboden. Omdat ik uit een zeldzaam bekakte familie kom, waar alles en iedereen te min was, heb ik van dit soort dingen altijd afstand genomen. Ik ben niet voor niets de degeneré, ofwel het zwarte schaap, van de familie, volgens mijn broer en ouders. Toch besloot ik mijn aversie hiertegen op te heffen door de lessen te volgen. Het was een leuke groep waar ik me tussen thuis voelde. Echter deze zomer kwam ik tijdelijk op een club terecht, waar een aantal dames zich precies zo gedraagt als mijn familie was. Hooghartig en boven alles en iedereen staande. Mijn eerste aanvaring kwam op het moment dat ik in een hogere groep mocht invallen en door mijn gebrek aan ervaring de andere spelers niet de tijd haalden waarin we klaar moesten zijn. Een ander zou daarom lachen. Maar één van de dames maakte een harde, scherpe opmerking, die me heel even diep raakte, echter daarna langs me heen liet glijden. Mijn partner van dat moment was heel boos. Het was ook heel onbeschoft, al besefte ze dat misschien zelf niet eens en mensonwaardig. De tweede aanvaring kwam op de hete zomeravond waar diezelfde paar dames nog steeds keurig gekleed, met panty's en al verschenen en ik in korte broek was gekomen. Ik had met een hitte van 30 graden in de avond echt geen behoefte om mij anders te kleden dan ik was.
 
Welnu, als blikken hadden kunnen doden was ik van diverse kanten voor de voeten van die diverse dames dood neergevallen. Mijn keuze was in die week heel duidelijk. Sneu voor de partner, maar hier wens ik niet mee om te gaan. Dit soort dames, ja helaas zijn het meestal vrouwen die denken boven alles te staan. Misschien zelfs vrouwen die door hun partner een zekere status verdient denken te hebben? Gelukkig zijn het er maar een paar, die deze status verkiezen boven menselijkheid en warmte, maar ze lopen rond en kunnen een hoop kwaad veroorzaken. Ze beseffen zelf niet hoeveel kwaad en pijn dit anderen kan doen. Mij raakte het niet als pijn, ik weiger met dit soort mensen om te gaan, dat is de andere insteek. Het is jammer voor de anderen die ter goeder trouw zijn op die vereniging en wel menselijk en warm zijn. Natuurlijk kan ik erboven gaan staan en had ik kunnen blijven komen op die vereniging. Maar het is niet mijn weg om dit steeds te moeten ondergaan, want eenmaal een mikpunt, blijf je dat ook, omdat ik niet in hun plaatje pas. Bovendien, mijn andere excuus, ik dans weer veel, fiets, fotografeer en film nog. Heb de fotoclub, dus waarom zou ik mij  druk maken om een vereniging los te laten waar ik mij maar voor een klein deeltje thuis voelde?
Maak uw dag mooi vandaag, geef een glimlach aan ieder om u heen. Het maakt u zelf blij en gelukkig, © Maus
 
 
Dagtekst van dinsdag 20 augustus 2013.

"Je bestudeert een gezicht: je bekijkt de voorkant, het profiel, en zelfs zonder dat je iets van fysionomie afweet, kun je vaak vaststellen dat de voorkant en het profiel niet met elkaar
overeenstemmen. Dat is normaal, want zij weerspiegelen in zekere zin twee verschillende persoonlijkheden. Het gezicht stelt de erfenis voor die wij van vader en moeder, maar ook van onze grootouders krijgen, en nog meer dan dat. Namelijk het geheel van kwaliteiten en gebreken die ons via de erfelijkheid zijn overgedragen. Het profiel stelt onszelf voor. Gezien het feit dat de erfelijkheid een kapitaal is dat de mens onophoudelijk uitgeeft, manifesteert hij zich steeds meer zoals zijn profiel aangeeft, naarmate de tijd verstrijkt. Wanneer het gezicht vulgair is maar het profiel expressief, edel, dan betekent dit dat de mens zich tijdens zijn leven als kind en adolescent oppervlakkig of zelfs slecht gedraagt; maar later, wanneer hij volwassen wordt, is hij in staat de slechte neigingen, die hij via de erfelijkheid heeft meege-kregen, te overwinnen. En omgekeerd. Het is uiteraard verkieslijk dat het profiel en het gezicht beide harmonisch zijn. Maar je moet weten dat wat de toekomst betreft, het profiel veel betekenisvoller is dan het gezicht."    Omraam Mikhaël Aïvanhov
 
De betekenis fysionomie, (wist ik zelf ook niet, dus even opgezocht)
1) De kunst om aan het uiterlijk van een mens zijn persoonlijkheid af te lezen De fysionomie wordt nu als pseudowetenschap beschouwd.  Bron: nl.wiktionary.org
 
2) Aan de hand van de kenmerken in het gezicht kan men het karakter van die persoon aflezen. ( ook wel gelaatkunde).  Bron: alleshelder.nl
 
 

4 opmerkingen:

  1. Anita K. Mooi en herkenbaar Maus. Blijf lekker jezelf en laat je niet gek maken door dat soort mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Elles v.H. Helemaal gelijk Maus dat je voor jezelf hebt gekozen, deze "dames" zijn jou niet waard. Jij bent veel te goed voor hen. Ga jij maar lekker door met warmte en liefde uitstralen, dat maakt de wereld een stuk mooier.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Arida W. Ik zie het voor me Maus goed gereageerd.Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kortekee:
    Maus, wat jammer dat je geen enkele reactie op JOUW PRIKKER hebt gekregen.... Ik heb het met veel belangstelling gelezen. Soms loop ik door tijdgebrek wat achter de feiten aan, daardoor ook deze wat late reactie...

    Je hebt gelijk als je zegt dat men beter niet zomaar moet oordelen... Je kunt nu eenmaal aan iemands gezicht, of wat hij/zij zegt of schrijft niet weten wat hem/haar verder is overkomen.

    Zelf heb ik een bijzonder bewogen leven gehad tot nu toe. Ik heb heel veel meegemaakt waar een mens verdrietig van wordt. Daar praat ik niet over (niet hier). (Het enige wat ik zo nu en dan wel aanhaal, is het verlies van mijn oudste zoon, omdat ik wil dat hij niet vergeten wordt) Omdat ik denk dat niemand daarbij gebaat is, ook ikzelf niet. Immers wanneer je maar steeds blijft terugkomen op wat jou overkomen is, blijf je er mee bezig en ik vind het fijner om het maar te laten voor wat het is. Op die manier ben ik in staat om optimistisch en positief in het leven te staan. Zelf ben ik niet zo van het spirituele, maar als anderen zich daar prettig bij voelen is het mij om het even. Het verhaal over jouw komaf en de geschiedenis op de bridgeclub vond ik bijzonder. Zelf kom ik veel bij welgestelde mensen over de vloer, maar gelukkig heb ik dit soort arrogantie nooit meegemaakt. Ik denk dat ik er niet mee zou kunnen dealen en net als jij de deur achter me dicht zou trekken.
    Mijn ouders hadden het op zijn zachtst gezegd niet breed en er moesten af en toe echt toeren uitgehaald worden om de eindjes aan elkaar te knopen.
    Ondanks het feit dat mijn ouders maar heel weinig hadden, was iedereen altijd welkom. Wanneer er onverwacht bezoek kwam, zorgden mijn ouders door creatief te zijn dat men toch een hapje mee kon eten.
    Elke vakantie mocht ik een vriendje of vriendinnetje meenemen, want het huisje dat mijn ouders huurden was groot genoeg voor een kindje extra.
    Wij gingen nooit naar het buitenland en er werd niets anders gedaan dan spelletjes, lezen/voorlezen, wandelen en gewoon plezier maken met elkaar.
    Maar ik had een geweldige jeugd en heb geleerd te delen, al heb je zelf nog zo weinig. Datzelfde heb ik mijn kinderen geleerd, want ook ik had het niet breed. Ondanks de moeilijke tijden die ik heb meegemaakt, ben ik een gelukkig mens en geniet van al het mooie dat ik wel heb en van al het moois wat

    BeantwoordenVerwijderen