Soms ben ik verbaast als ik de dagtekst van de Omraam lees,
welke interessante dingen ons lichaam,
onze geest en ziel allemaal voor ons verborgen houden, welke in de loop van ons
leven helder worden. Eigenlijk is het heel bijzonder dat wij in ons leven
zoveel mogen leren en vooral dat we er nooit te oud voor zijn. Sommigen krijgen
met verdriet en ellende om er uit te leren, al heel jong te maken. Terwijl
anderen dit op latere leeftijd te verwerken krijgen, wat mij persoonlijk veel
zwaarder lijkt. Dan is er nog de pijn en het verlies, waar we allemaal de
diepste pijn van voelen en moeten leren hier mee om te gaan.
Af en toe lijkt het naar buiten uit dat sommigen alle
verdriet en pijn bespaart blijven. Misschien lijkt het zo en houdt men het
verdriet en de pijn binnenshuis. De andere kant kan zijn dat deze mensen al
zoveel levens hebben doorlopen en nog maar om een kleinigheid te leren terug
zijn gekomen. Of misschien wel om ons de helpende hand te bieden. Dus laten we
nooit jaloers worden op iemand waar schijnbaar alle verdriet en pijn aan
zijn deur voorbij is gegaan. Niemand weet wat deze persoon(nen) in vele andere
levens al hebben doorgemaakt om zo ver te komen dat zij dit leven iets door te
geven hebben aan anderen, die van hen nog mogen leren. Het is al moeilijk en
zwaar om onze eigen weg te bewandelen, laat staan dat we kijken naar die van de
ander. Eén ding is voor mij zeker. Ik had en zou met niemand willen ruilen, ondanks
mijn zware levenslessen die ik heb moeten doorworstelen in dit leven,. Het
heeft me tot nu toe alleen maar geleerd dat mijn dagelijkse lach iemand blij
maakt. Dat de woorden die ik uitspreek niet altijd van mij afkomstig zijn. Zij
komen van Hogere Regionen en maken de ander blij. Of geven hen inzicht om hun
weg terug te vinden. Die woorden krijg ik ingegeven en hebben zoveel inhoud,
waar ik nooit voor gestudeerd kan hebben. Dit had ik nooit kunnen denken toen
ik jong was en vol verdriet en pijn zat. De keuzes die ik toen maakte waren
jong en ondoordacht. Nu weet ik beter en laat mij leiden door de Hogere Macht die
mij zijn weg wijst.
Gisteren was er zo'n besluitvorming waar ik wijsheid voor
had gevraagd. Samen met een groep ouderen uit Landgraaf kregen wij bridgelessen
aangeboden. Omdat ik uit een zeldzaam bekakte familie kom, waar alles en
iedereen te min was, heb ik van dit soort dingen altijd afstand genomen. Ik ben
niet voor niets de degeneré, ofwel het zwarte schaap, van de familie, volgens
mijn broer en ouders. Toch besloot ik mijn aversie hiertegen op te heffen door
de lessen te volgen. Het was een leuke groep waar ik me tussen thuis voelde. Echter
deze zomer kwam ik tijdelijk op een club terecht, waar een aantal dames zich
precies zo gedraagt als mijn familie was. Hooghartig en boven alles en iedereen
staande. Mijn eerste aanvaring kwam op het moment dat ik in een hogere groep
mocht invallen en door mijn gebrek aan ervaring de andere spelers niet de tijd
haalden waarin we klaar moesten zijn. Een ander zou daarom lachen. Maar één van
de dames maakte een harde, scherpe opmerking, die me heel even diep raakte,
echter daarna langs me heen liet glijden. Mijn partner van dat moment was heel
boos. Het was ook heel onbeschoft, al besefte ze dat misschien zelf niet eens
en mensonwaardig. De tweede aanvaring kwam op de hete zomeravond waar diezelfde
paar dames nog steeds keurig gekleed, met panty's en al verschenen en ik in
korte broek was gekomen. Ik had met een hitte van 30 graden in de avond echt
geen behoefte om mij anders te kleden dan ik was.
Welnu, als blikken hadden kunnen doden was ik van diverse
kanten voor de voeten van die diverse dames dood neergevallen. Mijn keuze was
in die week heel duidelijk. Sneu voor de partner, maar hier wens ik niet mee om
te gaan. Dit soort dames, ja helaas zijn het meestal vrouwen die denken boven
alles te staan. Misschien zelfs vrouwen die door hun partner een zekere status
verdient denken te hebben? Gelukkig zijn het er maar een paar, die deze status
verkiezen boven menselijkheid en warmte, maar ze lopen rond en kunnen een hoop kwaad
veroorzaken. Ze beseffen zelf niet hoeveel kwaad en pijn dit anderen kan doen.
Mij raakte het niet als pijn, ik weiger met dit soort mensen om te gaan, dat is
de andere insteek. Het is jammer voor de anderen die ter goeder trouw zijn op
die vereniging en wel menselijk en warm zijn. Natuurlijk kan ik erboven gaan
staan en had ik kunnen blijven komen op die vereniging. Maar het is niet mijn
weg om dit steeds te moeten ondergaan, want eenmaal een mikpunt, blijf je dat
ook, omdat ik niet in hun plaatje pas. Bovendien, mijn andere excuus, ik dans
weer veel, fiets, fotografeer en film nog. Heb de fotoclub, dus waarom zou ik
mij druk maken om een vereniging los te
laten waar ik mij maar voor een klein deeltje thuis voelde?
Maak uw dag mooi vandaag, geef een glimlach aan ieder om u
heen. Het maakt u zelf blij en gelukkig, © Maus
Dagtekst van dinsdag
20 augustus 2013.
"Je bestudeert een gezicht: je bekijkt de voorkant, het profiel, en zelfs zonder dat je iets van fysionomie afweet, kun je vaak vaststellen dat de voorkant en het profiel niet met elkaar
overeenstemmen. Dat is normaal, want zij weerspiegelen in zekere zin twee verschillende persoonlijkheden. Het gezicht stelt de erfenis voor die wij van vader en moeder, maar ook van onze grootouders krijgen, en nog meer dan dat. Namelijk het geheel van kwaliteiten en gebreken die ons via de erfelijkheid zijn overgedragen. Het profiel stelt onszelf voor. Gezien het feit dat de erfelijkheid een kapitaal is dat de mens onophoudelijk uitgeeft, manifesteert hij zich steeds meer zoals zijn profiel aangeeft, naarmate de tijd verstrijkt. Wanneer het gezicht vulgair is maar het profiel expressief, edel, dan betekent dit dat de mens zich tijdens zijn leven als kind en adolescent oppervlakkig of zelfs slecht gedraagt; maar later, wanneer hij volwassen wordt, is hij in staat de slechte neigingen, die hij via de erfelijkheid heeft meege-kregen, te overwinnen. En omgekeerd. Het is uiteraard verkieslijk dat het profiel en het gezicht beide harmonisch zijn. Maar je moet weten dat wat de toekomst betreft, het profiel veel betekenisvoller is dan het gezicht." Omraam Mikhaël Aïvanhov
"Je bestudeert een gezicht: je bekijkt de voorkant, het profiel, en zelfs zonder dat je iets van fysionomie afweet, kun je vaak vaststellen dat de voorkant en het profiel niet met elkaar
overeenstemmen. Dat is normaal, want zij weerspiegelen in zekere zin twee verschillende persoonlijkheden. Het gezicht stelt de erfenis voor die wij van vader en moeder, maar ook van onze grootouders krijgen, en nog meer dan dat. Namelijk het geheel van kwaliteiten en gebreken die ons via de erfelijkheid zijn overgedragen. Het profiel stelt onszelf voor. Gezien het feit dat de erfelijkheid een kapitaal is dat de mens onophoudelijk uitgeeft, manifesteert hij zich steeds meer zoals zijn profiel aangeeft, naarmate de tijd verstrijkt. Wanneer het gezicht vulgair is maar het profiel expressief, edel, dan betekent dit dat de mens zich tijdens zijn leven als kind en adolescent oppervlakkig of zelfs slecht gedraagt; maar later, wanneer hij volwassen wordt, is hij in staat de slechte neigingen, die hij via de erfelijkheid heeft meege-kregen, te overwinnen. En omgekeerd. Het is uiteraard verkieslijk dat het profiel en het gezicht beide harmonisch zijn. Maar je moet weten dat wat de toekomst betreft, het profiel veel betekenisvoller is dan het gezicht." Omraam Mikhaël Aïvanhov
De betekenis fysionomie, (wist ik zelf
ook niet, dus even opgezocht)
1)
De kunst om aan het uiterlijk van een mens zijn persoonlijkheid af te lezen De
fysionomie wordt nu als pseudowetenschap beschouwd. Bron: nl.wiktionary.org
2)
Aan de hand van de kenmerken in het gezicht kan men het karakter van die
persoon aflezen. ( ook wel gelaatkunde). Bron: alleshelder.nl
Anita K. Mooi en herkenbaar Maus. Blijf lekker jezelf en laat je niet gek maken door dat soort mensen.
BeantwoordenVerwijderenElles v.H. Helemaal gelijk Maus dat je voor jezelf hebt gekozen, deze "dames" zijn jou niet waard. Jij bent veel te goed voor hen. Ga jij maar lekker door met warmte en liefde uitstralen, dat maakt de wereld een stuk mooier.
BeantwoordenVerwijderenArida W. Ik zie het voor me Maus goed gereageerd.Liefs
BeantwoordenVerwijderenKortekee:
BeantwoordenVerwijderenMaus, wat jammer dat je geen enkele reactie op JOUW PRIKKER hebt gekregen.... Ik heb het met veel belangstelling gelezen. Soms loop ik door tijdgebrek wat achter de feiten aan, daardoor ook deze wat late reactie...
Je hebt gelijk als je zegt dat men beter niet zomaar moet oordelen... Je kunt nu eenmaal aan iemands gezicht, of wat hij/zij zegt of schrijft niet weten wat hem/haar verder is overkomen.
Zelf heb ik een bijzonder bewogen leven gehad tot nu toe. Ik heb heel veel meegemaakt waar een mens verdrietig van wordt. Daar praat ik niet over (niet hier). (Het enige wat ik zo nu en dan wel aanhaal, is het verlies van mijn oudste zoon, omdat ik wil dat hij niet vergeten wordt) Omdat ik denk dat niemand daarbij gebaat is, ook ikzelf niet. Immers wanneer je maar steeds blijft terugkomen op wat jou overkomen is, blijf je er mee bezig en ik vind het fijner om het maar te laten voor wat het is. Op die manier ben ik in staat om optimistisch en positief in het leven te staan. Zelf ben ik niet zo van het spirituele, maar als anderen zich daar prettig bij voelen is het mij om het even. Het verhaal over jouw komaf en de geschiedenis op de bridgeclub vond ik bijzonder. Zelf kom ik veel bij welgestelde mensen over de vloer, maar gelukkig heb ik dit soort arrogantie nooit meegemaakt. Ik denk dat ik er niet mee zou kunnen dealen en net als jij de deur achter me dicht zou trekken.
Mijn ouders hadden het op zijn zachtst gezegd niet breed en er moesten af en toe echt toeren uitgehaald worden om de eindjes aan elkaar te knopen.
Ondanks het feit dat mijn ouders maar heel weinig hadden, was iedereen altijd welkom. Wanneer er onverwacht bezoek kwam, zorgden mijn ouders door creatief te zijn dat men toch een hapje mee kon eten.
Elke vakantie mocht ik een vriendje of vriendinnetje meenemen, want het huisje dat mijn ouders huurden was groot genoeg voor een kindje extra.
Wij gingen nooit naar het buitenland en er werd niets anders gedaan dan spelletjes, lezen/voorlezen, wandelen en gewoon plezier maken met elkaar.
Maar ik had een geweldige jeugd en heb geleerd te delen, al heb je zelf nog zo weinig. Datzelfde heb ik mijn kinderen geleerd, want ook ik had het niet breed. Ondanks de moeilijke tijden die ik heb meegemaakt, ben ik een gelukkig mens en geniet van al het mooie dat ik wel heb en van al het moois wat