Een baaldag

Je hebt van die dagen dan sta je op, moet van alles en er komt niets uit je handen. Je dwingt jezelf tot alles, maar niets lukt.  Nu heb ik het geluk dat ik niet werk, dus moet ik niets. Echter vandaag had ik van alles op mijn programma staan en wat is er nu echt van terecht gekomen? De bridgeles, die ik in zou halen, heb ik overgeslagen. De pedicure die ik gisteren zou bezoeken, maar door een spoedbezoekje aan de hartspecialist had overgeslagen had vandaag een plekje over dus…….., liet ik mijn voeten heerlijk verwennen in een voorverwarmde luie stoel. Nu moet je niet schrikken van dat bezoekje aan de hartspecialist. Er waren wat kleine probleempjes die mijn huisarts met spoed onderzocht wilde hebben. Niets om ongerust over te maken, althans dat doe ik zelf niet. Eerst maar afwachten of de klachten serieus genoeg zijn. Kan ook veroorzaakt zijn door de griepaanval. Ik hol niet zo hard vooruit, omdat ik niet bang ben. Ga nooit van het ergste uit, maar meer met het idee, dat het niet bij mij hoort. Ik heb nog veel teveel te doen op deze aardkloot. Jij ook?

Terug naar mijn baaldag. Vanmiddag had mijn kleinzoon aangeboden om mee te gaan kijken naar een nieuw tv. De oude had het begeven. We hebben een paar zaken afgelopen en ik kan me gelukkig prijzen dat de kleinzoon op dit gebied van alle nieuwe zaken op de hoogte is. Eerlijk is eerlijk, hoeveel kleinzoons rond de 20 hebben interesse om met hun oma op staat te gaan. De mijne noemde het zelfs een date. Geweldig toch? Zelf zou ik alleen naar het beeld kijken of de kleuren mooi zijn, voor de rest konden ze me alles aansmeren. Hem niet. Hij keek naar het verschil in prijs en kwaliteit. Eind van het liedje ik heb een Led tv met iets van HD erbij, terwijl er nog iets was in dezelfde prijsklasse, zonder dit alles. Vraag me niet om het technische gedeelte. Het is hier mijn oor ingedoken en aan de andere kant er uit gesprongen, zonder er iets van op te nemen. Thuisgekomen heeft de kleinzoon alles nog eens geinstalleerd en zo zit ik vanavond tussen het You Tube filmpjes maken van de oude carnavalsfoto’s, en het schrijven van mijn verhaal in, naar een schitterend beeld te kijken.

Maar wat doe je als jij een baaldag wilt hebben terwijl je werkt? Dan heb je echt een probleem. Je moet, of je wil of niet. Natuurlijk kun je je ziek melden. Heel makkelijk. Je belt je baas, die betaald toch wel door. Je gaat in bed liggen of leuke dingen doen en klaar is kees. Nu de andere kant van het verhaal. Jij bent baas en hoort dat je werknemer ziek is, terwijl je van binnen voelt dat het niet klopt. Wat nu? Een machteloos gevoel van binnen en een gevoel van wantrouwen steekt de kop op. Wat zou het toch heerlijk zijn als je eens eerlijk kon zeggen: ‘Baas, ik neem vandaag een baaldag. Kan het echt niet opbrengen. Echter morgen ben ik weer voor 100% beschikbaar.’ In mijn ogen denk ik, hebben beiden belang bij deze eerlijkheid. Beter één baaldag van je werknemer accepteren dan een week zogenaamd ziek zijn, wat veel meer kost. Bovendien voel jij je veel beter en levert morgen weer 100% werk. Maar ja, wie betaald dan die baaldag, want daar zit ook een probleem de kop op. Hoe vaak kun je zo’n dag opnemen?

Het eerlijkst is natuurlijk als je die dag zelf betaald, jij bent toch degene die ervan geniet? Je kunt het ook samen oplossen door een paar dagen een uurtje langer te werken en beiden zijn tevreden. Natuurlijk moeten er afspraken gemaakt zijn dat werkgever- en nemer samen bepalen wanneer en hoe die uurtjes worden ingehaald. Vertrouwen moet er zijn tussen beiden. Maar geldt dat nu ook voor grote kantoren, fabrieken e.d.? Het zou mogelijk moeten zijn, mits er geen misbruik van wordt gemaakt. Gelukkig hebben de meeste mensen zoveel verantwoordelijkheidsgevoel dat zij hun woord niet breken en de enkeling die de uitzondering vormde, was misschien toch al een rotte appel.

Vertrouwen in elkaar betekent respect voor elkaar. Geloof me, ieder mens heeft weleens een dag hij of zij geen zin heeft. Ik heb dat vandaag. Ging dus niet naar de bridgeles, maar genoot van het gefrunnik aan mijn voeten. Kocht een tv en genoot van de leuke dingen vandaag. Niets moest, alles kon. Neem dus af en toe een baaldag in eerlijk overleg, zonder je direct ziek te melden en geef toe aan wat je voelt, wilt doen of niet doen en geniet van die heerlijke uren waarin niets moet en alles mag.

Vanmorgen lag tijdens het ochtendgloren een sneeuwlaagje over de planten in mijn tuin, terwijl ik snakte naar zon en warmte. Mijn voeten raakten de ijskoude vloer naast mijn bed. Maakten me klaarwakker, terwijl ik me eigenlijk nog eens om wilde draaien. Toch moest ik opstaan voor alle verplichtingen. De dag werd minder aantrekkelijk. Om al die redenen heb ik een heerlijke baaldag genomen. Genoten van kleine pleziertjes, een mooie tv gekocht en carnavalsfoto’s van vroegere jaren als You tube filmpjes op internet gezet. Ik geniet van de rust, veiligheid, warmte en knusheid van mijn kleine huisje.

Het carnavalsgewoel is vandaag begonnen. Verkleedpartijen en plezier wisselen elkaar af in het zuiden van het Limburgse land.  Ik zie het plezier er niet van in, daar ben ik weer te nuchter voor. Echter voor mijn camera zal het ’t grootste plezier zijn om al die kleurige plaatjes vast te leggen. Daar heb ik geen baaldag voor nodig. Dat doe ik met hart en ziel. Wil jij die filmpjes bekijken klik dan op http://www.youtube.com/user/kabouter538.

Ik wens je veel plezier en fijne carnavalsdagen. © Maus