© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

donderdag 28 februari 2013

Oud minister Drees zorgde voor onze AOW en wat doet deze maatschappij?

Drees hield van de mensen
en wilde hen een verzorgde oude dag toewensen
Dus ontwierp hij de AOW
En heel het land riep blij: Hoezee

En zo werd er gezorgd voor de Oude van Dagen
en het was er voor alle bevolkingslagen
En al was dat inkomen niet zo heel erg groot
je hoefde niet meer te werken tot aan je dood

De rijkeren wilden het daar niet mee doen
en spaarden verder voor een aanvullend pensioen
De fondsen kregen daardoor meer centen in kas
en uitbetalen hoefde men veel later pas

Hee, dachten de fondsen, dit moet ook voor de gewone man
zodat hij later wat ruimer rondkomen kan
We regelen dat met zijn kleine salaris
Hij zal er blij mee zijn als hij straks klaar is

En zo spaarden de fondsen die centen erbij
Vooruitzichten mooi en iedereen blij
De pensioenfondsen spaarden en bulkten van 't geld
Het beloofde heel wat, iedereen welgesteld

Doch de regering greep ONS geld zonder ONS iets te zeggen
en de fondsen begonnen fanatiek te beleggen
En dit alles was helaas het begin
En de plus in de pot werd een droevige min

Directeuren en Commissarissen verzaakten hun plicht
Want op ONS geld hield men geen zicht
De pot raakte leeg, het overschot slinkt
Na alle onderzoeken denk ik wel dat het STINKT

Niemand krijgt boete, niemand krijgt straf
Van HUN kapitaal gaat geen centje eraf
Een beloninkje hier een gouden handdrukje daar
Maar de pensioengerechtigde is zwaar de sigaar

Inleveren Baby-Boomers, jullie zijn met te veel
Dat ook zo velen betaald hebben is niet essentieel
En ook de AOW leeftijd is veel te laag
Al die vijfenzestigplussers zijn een vervelende plaag

Dus pensioenen verlaagd, pensioenleeftijd verhoogd
Want alle opgespaarde potten zijn bijna opgedroogd
Wat er aan geld is verdwijnt naar Europa
Dus pak je rollator en werken, opa!!

Kom op partijen, heb geen harten van steen
Kijk voor de verandering eens om je heen!!
De oudere arbeiders mankeren wel wat
Hebben soms kwalen, door hun arbeid gehad

Daarbij, wie wil de oudere arbeider nog hebben?
De man die zijn kracht met de jaren zag ebben!
Moeten zij nu nog werkelijk solliciteren
Van de pluche zittende dames en heren?

Willem Drees kijkt droef op ons neer, het was toch geen spel?
Maar met het beleggen leek het dat wel
Zijn menslievende plan, het had zomaar gekund
Maar de arbeider op leeftijd is zijn plan niet gegund.


Stuur maar door, dit is diep treurig!  Maar het is wel de waarheid.
Wanneer mensen banken beroven gaan ze naar de gevangenis.
Wanneer banken mensen beroven krijgen ze een bonus.
Schrijver onbekend.

donderdag 21 februari 2013

dinsdag 12 februari 2013

Ben je uitgeput of moe, doe deze oefening en het helpt

Er is weinig toe te voegen aan onderstaande oefening. De praktijk leert dat het helpt. Zeker tijdens de laatste carnavalsdag kan deze oefening nog eens extra goed van pas komen om deze dag door te kunnen feesten. Maar ook zonder carnaval zijn er dagen bij dat je te vermoeid bent om op te staan. Doe de oefening en voel hoe een glimlach langzaam over je gezicht glijdt, je lichaam vol energie stroomt en je alles weer aan kunt. Ik wens iedereen nog een fijne (carnavals)dag toe. Maus

Dagtekst van dinsdag 12 februari 2013.

"Je hebt hard gewerkt en je voelt je uitgeput... Maar in plaats van op bed te gaan liggen of een paar koppen koffie te drinken of andere stimulerende middelen in te nemen, zogenaamd om je weer op te laden, moet je weten dat je eenvoudige oefeningen kunt doen. Bijvoorbeeld deze. Ga zitten en concentreer je op het midden tussen de twee ogen dat de Hindoes de ‘Ajna  chakra’ noemen. Probeer aan niets te denken, gewoon te ademen en laat je zweven als op een oceaan van licht. In deze toestand van passiviteit die eigenlijk een andere vorm van activiteit is, voel je geleidelijk vrede en harmonie bij je binnenstromen. Dankzij die vrede en harmonie trek je uit de atmosfeer energieën aan, heel subtiele fluïda, en je zult weer opgeladen zijn, klaar om opnieuw aan het werk te gaan en je plichten te vervullen."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

zaterdag 9 februari 2013

Een baaldag

Je hebt van die dagen dan sta je op, moet van alles en er komt niets uit je handen. Je dwingt jezelf tot alles, maar niets lukt.  Nu heb ik het geluk dat ik niet werk, dus moet ik niets. Echter vandaag had ik van alles op mijn programma staan en wat is er nu echt van terecht gekomen? De bridgeles, die ik in zou halen, heb ik overgeslagen. De pedicure die ik gisteren zou bezoeken, maar door een spoedbezoekje aan de hartspecialist had overgeslagen had vandaag een plekje over dus…….., liet ik mijn voeten heerlijk verwennen in een voorverwarmde luie stoel. Nu moet je niet schrikken van dat bezoekje aan de hartspecialist. Er waren wat kleine probleempjes die mijn huisarts met spoed onderzocht wilde hebben. Niets om ongerust over te maken, althans dat doe ik zelf niet. Eerst maar afwachten of de klachten serieus genoeg zijn. Kan ook veroorzaakt zijn door de griepaanval. Ik hol niet zo hard vooruit, omdat ik niet bang ben. Ga nooit van het ergste uit, maar meer met het idee, dat het niet bij mij hoort. Ik heb nog veel teveel te doen op deze aardkloot. Jij ook?

Terug naar mijn baaldag. Vanmiddag had mijn kleinzoon aangeboden om mee te gaan kijken naar een nieuw tv. De oude had het begeven. We hebben een paar zaken afgelopen en ik kan me gelukkig prijzen dat de kleinzoon op dit gebied van alle nieuwe zaken op de hoogte is. Eerlijk is eerlijk, hoeveel kleinzoons rond de 20 hebben interesse om met hun oma op staat te gaan. De mijne noemde het zelfs een date. Geweldig toch? Zelf zou ik alleen naar het beeld kijken of de kleuren mooi zijn, voor de rest konden ze me alles aansmeren. Hem niet. Hij keek naar het verschil in prijs en kwaliteit. Eind van het liedje ik heb een Led tv met iets van HD erbij, terwijl er nog iets was in dezelfde prijsklasse, zonder dit alles. Vraag me niet om het technische gedeelte. Het is hier mijn oor ingedoken en aan de andere kant er uit gesprongen, zonder er iets van op te nemen. Thuisgekomen heeft de kleinzoon alles nog eens geinstalleerd en zo zit ik vanavond tussen het You Tube filmpjes maken van de oude carnavalsfoto’s, en het schrijven van mijn verhaal in, naar een schitterend beeld te kijken.

Maar wat doe je als jij een baaldag wilt hebben terwijl je werkt? Dan heb je echt een probleem. Je moet, of je wil of niet. Natuurlijk kun je je ziek melden. Heel makkelijk. Je belt je baas, die betaald toch wel door. Je gaat in bed liggen of leuke dingen doen en klaar is kees. Nu de andere kant van het verhaal. Jij bent baas en hoort dat je werknemer ziek is, terwijl je van binnen voelt dat het niet klopt. Wat nu? Een machteloos gevoel van binnen en een gevoel van wantrouwen steekt de kop op. Wat zou het toch heerlijk zijn als je eens eerlijk kon zeggen: ‘Baas, ik neem vandaag een baaldag. Kan het echt niet opbrengen. Echter morgen ben ik weer voor 100% beschikbaar.’ In mijn ogen denk ik, hebben beiden belang bij deze eerlijkheid. Beter één baaldag van je werknemer accepteren dan een week zogenaamd ziek zijn, wat veel meer kost. Bovendien voel jij je veel beter en levert morgen weer 100% werk. Maar ja, wie betaald dan die baaldag, want daar zit ook een probleem de kop op. Hoe vaak kun je zo’n dag opnemen?

Het eerlijkst is natuurlijk als je die dag zelf betaald, jij bent toch degene die ervan geniet? Je kunt het ook samen oplossen door een paar dagen een uurtje langer te werken en beiden zijn tevreden. Natuurlijk moeten er afspraken gemaakt zijn dat werkgever- en nemer samen bepalen wanneer en hoe die uurtjes worden ingehaald. Vertrouwen moet er zijn tussen beiden. Maar geldt dat nu ook voor grote kantoren, fabrieken e.d.? Het zou mogelijk moeten zijn, mits er geen misbruik van wordt gemaakt. Gelukkig hebben de meeste mensen zoveel verantwoordelijkheidsgevoel dat zij hun woord niet breken en de enkeling die de uitzondering vormde, was misschien toch al een rotte appel.

Vertrouwen in elkaar betekent respect voor elkaar. Geloof me, ieder mens heeft weleens een dag hij of zij geen zin heeft. Ik heb dat vandaag. Ging dus niet naar de bridgeles, maar genoot van het gefrunnik aan mijn voeten. Kocht een tv en genoot van de leuke dingen vandaag. Niets moest, alles kon. Neem dus af en toe een baaldag in eerlijk overleg, zonder je direct ziek te melden en geef toe aan wat je voelt, wilt doen of niet doen en geniet van die heerlijke uren waarin niets moet en alles mag.

Vanmorgen lag tijdens het ochtendgloren een sneeuwlaagje over de planten in mijn tuin, terwijl ik snakte naar zon en warmte. Mijn voeten raakten de ijskoude vloer naast mijn bed. Maakten me klaarwakker, terwijl ik me eigenlijk nog eens om wilde draaien. Toch moest ik opstaan voor alle verplichtingen. De dag werd minder aantrekkelijk. Om al die redenen heb ik een heerlijke baaldag genomen. Genoten van kleine pleziertjes, een mooie tv gekocht en carnavalsfoto’s van vroegere jaren als You tube filmpjes op internet gezet. Ik geniet van de rust, veiligheid, warmte en knusheid van mijn kleine huisje.


Het carnavalsgewoel is vandaag begonnen. Verkleedpartijen en plezier wisselen elkaar af in het zuiden van het Limburgse land.  Ik zie het plezier er niet van in, daar ben ik weer te nuchter voor. Echter voor mijn camera zal het ’t grootste plezier zijn om al die kleurige plaatjes vast te leggen. Daar heb ik geen baaldag voor nodig. Dat doe ik met hart en ziel. Wil jij die filmpjes bekijken klik dan op http://www.youtube.com/user/kabouter538.
Ik wens je veel plezier en fijne carnavalsdagen. © Maus