Een glimlach

Regelmatig gebeurt het dat je inderdaad zomaar even glimlacht of je blij voelt, zie onderstaande tekst. Hoe vaak gebeurt het niet dat je zelf zomaar naar iemand lacht en dan een zonnetje op het gezicht ziet verschijnen bij iemand die net nog heel somber was of keek. Er zijn van die dagen dan maak ik daar echt een sport van. Zonnetjes en een glimlach op gezichten laten verschijnen. Dat komt omdat ik mijzelf op een dergelijk moment heerlijk in mijn vel voel zitten. Omgekeerd ontvang ik ook van die mooie momenten. U kent dat vast wel. Vandaag wil ik dit zonnetje naar de hele wereld sturen. Doet u mee? Misschien bereiken we wel dat heel even al die mensen stilstaan bij zichzelf om het zonnetje, de glimlach te ontvangen. Ook al zit er verdriet in u, laat het één momentje los en ontvang mijn glimlach. Geniet er van. Het verdriet verzacht. Stuur deze glimlach door, vandaag en morgen en elke dag van het jaar. Misschien bereiken we een deel van die wereld die deze en alle dagen hun leven door onze glimlach anders leren bekijken. Misschien bereiken we iemand die ziek is, of met sombere plannen rondloopt. Wie weet bereiken wij met deze lach anderen die het nodig hebben en vooral onszelf. Door deze glimlach te sturen ontvangen wij alles terug wat wij hebben gegeven.

Deze week verloor ik een hele lieve vriendin. In de laatste weken zijn we elkaar nader gekomen dan ooit tevoren, door de gesprekken die we samen voerden. Zij is nu op weg naar het licht. Natuurlijk vloeiden er tranen. Zij was veel kostbaarder voor me dan menigeen kon bedenken, om de betekenis die er achter zat. Zij was een vrouw die voor iedereen klaar stond. 40 Jaar had zij haar energie in de Zonnebloem gestoken. Mensen met raad en daad bijgestaan als zij in nood waren, in ondernemingsraden en platforms gezeten. Zij was er altijd voor anderen. Vlak voor haar dood wilde iedereen nog afscheid van haar nemen en ik weet dat komende week de kerk en het crematorium vol zal zitten. Ik ben gestopt met mijn tranen, omdat ik heb beseft dat zij alleen een hele grote en diepe glimlach waard is. Waarom? Zij is daar waar zij wilde zijn. Gelukkig en zonder pijnen. Moet ik dan nog langer huilen? Nee, ik zend haar vandaag en alle dagen het licht van kaarsjes en mijn stralende glimlach. Wens haar een mooie en goede reis naar het licht en vooral heel veel liefde en geluk in dat mooie Land, waar wij allen elkaar weer op een dag weer zullen ontmoeten. Dank je lieve Annie voor al het mooie wat je mij vooral in deze laatste weken nog allemaal hebt gegeven.

Dagtekst van zaterdag 3 november 2012.

"Soms, zonder te weten waarom, ervaar je opeens vreugde of verdriet. Daarvoor zijn verschillende verklaringen mogelijk, maar ik zal je er een geven, waaraan je vast nog nooit hebt gedacht. Het is je ongetwijfeld wel eens overkomen dat je een voorbijganger of
voorbijgangster op straat tegenkwam, van wie het gezicht je blik heeft getrokken en naar wie je spontaan een gedachte hebt gestuurd, een straaltje liefde…  Die persoon heeft niet eens gemerkt dat je hem of haar hebt bekeken, maar ontving wel het goede dat je met je ogen hebt gegeven en voelde de uitwerking ervan. Wanneer je plotseling een vreugde voelt, is het misschien een entiteit van de onzichtbare wereld, die je in het voorbijgaan heeft gezien en jou zijn liefde heeft gezonden, waardoor je hart werd geraakt. Overal, waar we ook zijn, bevinden we ons te midden van een menigte zichtbare en onzichtbare wezens, en soms ontvangen we goede dingen, soms slechte, wat veel verklaart over onze verschillende gemoedstoestanden. De zon, die ons elke dag bekijkt, stuurt ons ook levenbrengende golven. En omdat zij een beeld van God, onze spirituele zon is, dienen we ons ervan bewust te worden, dat door de zon heen, God ons aankijkt.

God liefhebben is zich dagelijks voor Hem vertonen, om zijn blik te ontvangen."
Omraam Mikhaël Aïvanhov