© Maus Sturmer
Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer.
Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.
dinsdag 29 september 2015
zaterdag 26 september 2015
Levensverhalen van jou en mij: Pimpelmeesje op zoek naar woning
Levensverhalen van jou en mij: Pimpelmeesje op zoek naar woning: Vanmorgen zag ik ineens een pimpelmeesje op ontdekkingstocht gaan in twee van de vier nieuwe vogelhuisjes. Gelukkig had ik de camera bij d...
vrijdag 25 september 2015
Asielzoekers, onvrede en onbegrip voor een beschermde moordenaar
Vanmorgen hoorde ik het nieuws op tv. Nu wil ik meestal niet eens horen wat er allemaal voor ellende is, maar vanmorgen verschoot ik echt van kleur. Asielzoekers die elkaar te lijf gaan in ons land. Het is niet te geloven. Men heeft hier in Nederland niets geleerd van het verleden. Breng deze mensen niet in grote groepen onder. Dat roept angst en agressie op. Als we ze dan toch opnemen, doe het dan in kleine groepjes, waardoor zij minder kans hebben zich in ons gastland te misdragen. Zij stellen eisen in plaats van blij te zijn dat zij hier worden ontvangen. Hoe zou het gaan wanneer wij met zijn allen hun land binnen drongen? Zouden wij ook zo gastvrij worden ontvangen?
Dat men vlucht met zijn gezin voor de oorlog kan ik volledig begrijpen, maar wat doen al die alleenstaanden hier? Hoeveel zijn er afgezand van Icis? En dan? Onze eigen mensen worden ontslagen, maar voor hun zou er wel werk zijn? Hun diploma’s zijn niet eens controleerbaar. Laat de regering toch eerst eens kijken wie zij binnenhalen zodat ons land een veilig land blijft. Het zijn dingen die ik echt niet meer begrijp. Wie geeft de asielzoekers het recht de boel hier kort en klein te slaan? Wie moeten dat allemaal betalen? Wij Nederlanders die zelf geen enkel recht van spreken meer hebben?
Dan hoor ik ook nog dat er wél 80 miljoen beschikbaar wordt gesteld om twee schilderijen aan te kopen voor het Rijksmuseum, terwijl een deel van onze eigen mensen naar de voedselbank moeten. Torenhoge eigen bijdragen van ons allemaal worden geëist voor de ziektekosten, terwijl de verzekeraars miljarden in kas over hebben. Mijn gevoel zegt dat deze regering langzaamaan aanstuurt op een burgeroorlog. We worden steeds meer monddood gemaakt. En luisteren naar onze wensen en noden is er helemaal niet meer bij.
Misdadigers krijgen hier het gelijk, worden volop in het zonnetje gezet en nog beschermd ook. Zoals de moordenaar van Pim Fortuin. Is het gek dat ik niet begrijp dat een moordenaar wordt beschermd door de regering. Klinkt het gek dat ik langzamerhand ga denken dat achter deze politieke moord veel meer zit. Welk belang heeft deze regering bij zijn bescherming?
Onrecht wint het steeds meer van recht. Waarom moeten wij belasting betalen voor de bescherming van die moordenaar. Ik begrijp er allemaal niets meer van? U wel???
Laat het weten door uw commentaar. Misschien word ik wel te oud dat ik dit allemaal niet meer kan begrijpen. Ik hou mijn hart vast oor de toekomst van mijn kinderen en kleinkinderen nu Europa overspoeld wordt door Moslims. Wat is de bedoeling hiervan? Dat wij 100 jaar teruggaan in de tijd? Ik heb niets tegen de goede mensen die voor hun vrijheid vluchten, maar wel tegen diegene die met andere plannen hier zijn gekomen. Die voedsel weigeren en eisen stellen.
Ik stuur een oproep naar onze regering.
Zorg eerst eens fatsoenlijk voor uw eigen volk welke steeds meer rechten wordt ontzegd. Die veel te hoge belastingen en ziektekosten moeten betalen, die nauwelijks meer zijn op te brengen. Dan willen wij vast meer openstaan voor al die mensen die hulp nodig hebben. Dan willen wij zeker goed zijn voor anderen. De Nederlander is in zijn/haar hart altijd hulpvaardig en goedgeefs geweest. Echter nu eigen volk steeds meer opzij wordt gezet stopt het en worden grenzen getrokken. Er zijn bijvoorbeeld wachtlijsten voor huizen. Nu komen de vluchtelingen als eerste boven aan de lijst te staan, terwijl Nederlanders vaak jaren moeten wachten. Zo kan ik met ellenlange voorbeelden doorgaan. Eén ding is zeker. Als eigen volk gelukkig kan leven zijn zij ook gastvrij voor anderen. Deze regering zorgt liever voor vreemden dan voor eigen volk. Wil deze regering hier een burgeroorlog ontketenen? Ik ben er bang voor. Echter wie ben ik, dat ik langzamerhand steeds meer het gevoel heb dat wij de langste tijd in vrijheid en echte democratie hebben geleefd???
Er is één positieve bijdrage die ik zelf kan en wil
bijdragen.
Bidden voor vrede in ons land en in de wereld.
woensdag 23 september 2015
Levensverhalen van jou en mij: Paddenstoelenstrooptocht
Levensverhalen van jou en mij: Paddenstoelenstrooptocht: Porceleinpaddestoel met slak Vanmiddag was er vanuit Ermelo een georganiseerde fietstocht. Het zonnetje scheen, dus waarom niet. In...
Levensverhalen van jou en mij: Vogelhuisjes maken en de woonkamer 12 september (...
Levensverhalen van jou en mij: Vogelhuisjes maken en de woonkamer 12 september (...: Afgelopen weken begonnen met vogelhuisjes te maken. Het begon met de eerste die bovenaan de lange paal is vastgemaakt. De andere drie ...
Levensverhalen van jou en mij: Wildpark het Aardhuis
Levensverhalen van jou en mij: Wildpark het Aardhuis: Geniet van deze prachtige serie foto's gemaakt op Wildpark het Aardhuis, Hoog Soeren Tijdens de terugrit ontmoette ik een schaapsku...
Abonneren op:
Posts (Atom)