© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

maandag 20 oktober 2014

Mausi


Vandaag met spoed naar de dierenarts geweest met Mausi. Ze at de laatste dagen al heel weinig, maar vanmorgen at ze niets meer. Zelfs haar stukje kaas spuugde ze uit, terwijl ze dat normaal naar binnen schrokte. Ze begon te spugen en verschrikkelijk te hijgen. Was net met haar naar Nuth onderweg in de auto toen dat gebeurde. Ben direct gekeerd op de rotonde. Kwam dus om half drie onverwachts binnenvallen bij de dierenarts en werd direct geholpen. Het is vermoedelijk haar schildklier en/of lever. Er werd bloed afgetapt en ze werd aan het infuus gelegd. Omdat ze getraumatiseerd is doordat ze twee keer door de dienambulance in zo'n hok is gestopt op niet al te zachte manier, had ik haar in mijn armen meegenomen. Ze liet zich heel lief helpen, al had ze veel pijn bij de naalden van het bloed afnemen en het infuus. Heb tot tien voor zeven bij de dierenarts naast haar gezeten. De dierenarts had haar ook gekamd en ontdekte vlooienpoepjes, ondanks dat ze iedere maand vlooiendruppels krijgt. Blijkt dat het merk niet goed genoeg werkt en achterhaald is. De dokter heeft nu een vlooienband gegeven die 8 maanden werkt en zelfs al zou ze van een andere kat vlooien krijgen, worden die gelijk gedood. Voor het eerst sinds weken heeft ze bij de dierenarts gegeten, nadat zij een kalmeringsmiddel in had gespoten, dat het eten stimuleert. Morgen hoor ik de uitslag en kan ik medicijnen halen of de behandeling voortzetten. De rekening was schrikbarend hoog zonder de medicijnen en ik had het niet te missen, maar ben al zo dankbaar dat ze geen ernstige ziekte heeft. Ik kan er beter een boterham minder om eten dan dat ik zonder Mausi zou willen zijn. Fijne avond allemaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten