© Maus Sturmer

Heb jij dit nu ook of herken je dit? Vaak hoor ik onderweg een gesprek of een losse opmerking die me raakt, lees iets in de krant of zie wat op tv. Op zo’n moment komen woorden, gedachten of een gedichtje naar boven, waar ik niets mee deed of het gewoon weer vergat, omdat er net niets voorhanden was om het op te schrijven. Sinds onze reis naar Santiago werd de gedachte steeds sterker dat ik al die losse gedachten en ingevingen op moest schrijven. Het zijn de dagelijks dingen die gebeuren. Soms schrijf ik ook over dingen die ik in het verleden heb meegemaakt en opgeschreven, omdat ze nog dagelijks gebeuren en nooit veranderen in het leven. Wil je op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar maus-sturmer@home.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld.

zondag 18 oktober 2020

 

Vanmorgen kreeg ik hoog bezoek in de tuin. Ik ben er aan gewend dat mijn tuin dagelijks vol zit met mussen en koolmeesjes.

Af en toe komen ook wat merels, omdat de bessen al rijp zijn om te eten. Maar vandaag was een cadeautje. Eerst verscheen de Vaamse gaai. Wat later gevolgd door de Specht, die rustig zat te wachten tot de Gaai er vandoor zou gaan. Die nam rustig de tijd om van de pinda’s te eten. Onderwijl zaten de mussen vanaf een afstand toe te kijken. Een van hen kreeg trek en vloog ondertussen naar mijn voederhuisjes, ik heb er meerdere in de tuin hangen en staan.
De Gaai kreeg genoeg van het loeren van de specht en vloog naar het speelhuis van de buren. Het hok boven de glijbaan werd verkend en de boom was interessant genoeg om even zijn koppie aan te schuren.
Een mooi cadeautje voor de grijze zondag.





















maandag 27 april 2020


Majesteiten

Juist op koningsdag schrijf ik u beiden deze open brief.
Mijn hele leven ben ik koningsgezind geweest. Dat stond als een huis. Dat een koningshuis veel geld kost was ook nog begrijpelijk voor me. Maar dat wij als volk de laatste jaren van alles in moesten leveren aan zorg, aan pensioenen, aan belastingverhogingen, etc. en alles alleen maar duurder werd, terwijl uw koningshuis wel allerlei verhogingen kreeg, ging ik steeds meer twijfelen.

Mensen moesten na invoering van de euro naar een voedselbank, wat in ons land nooit voor was gekomen. Men ging steeds meer bezuinigen op alles, ten koste van het volk, waar de regering zichzelf en u allerlei verhogingen toe stond.
De grootste afknapper kwam op het moment dat bekend werd dat Amalia op haar 18e verjaardag 4000€ per dag gaat krijgen. Hoe is dit te rijmen met andere studenten. Die werken naast hun studie voor 8 tot 10€ per uur. En bouwen om te leven een studieschuld op. Kunnen later niet eens een huis kopen, omdat de studieschuld een molensteen om hun nek is. En nu onze minister president samen met het RIVM zonodig ons land dicht moest gooien kunnen diezelfde studenten niet eens meer werken om hun huur en voedsel te betalen.

Mijn kinderen hebben letterlijk krom gelegen, zichzelf alles ontzegt, om mijn kleinkinderen te laten studeren. Maar een koningskind krijgt 4000€ van ons belastinggeld. Waar is dit voor nodig, terwijl u als ouders uw eigen kinderen hoort te onderhouden, net als alle andere ouders. Dat zij een bedrag krijgt om tussendoor ook wat te werken zou normaal zijn, maar 4000€? Dat is in deze tijd, en zeker niet tijdens en na de lockdown, niet meer te rijmen. U, als koning, betaalt geen belasting van uw rijkdom. Waarom niet. U bent ook een burger van dit land. U zegt altijd beiden dat u naast het volk staat, echter als het om geld gaat staat u niet naast ons maar heel ver boven ons. Uw geld is zo belegd dat al uw rijkdom over onze hoofden is verdiend.
Hoe mooi zou het zijn majesteit als u eens aan ging bieden dat uw dochter ook eens leerde werken voor haar geld tegen 10€ per uur?
Hoe mooi zou het zijn wanneer u ook eens belasting ging betalen, net als wij?
Hoe mooi zou het zijn wanneer u een deel van uw inkomen aan de voedselbanken zou schenken, zodat ook de allerarmsten onder ons het iets beter konden krijgen?

Op dit moment is mijn liefde voor het koningshuis behoorlijk afgekoeld. Voor het eerst tijdens mijn 78 jaar vraag ik me af waarom u er niet de minste moeite heeft dat uw volk op dit moment lijdt. Velen, zeer velen zullen hun baan kwijtraken en daardoor hun zekerheden. Misschien zelfs hun huizen, zoals al velen de laatste jaren dakloos zijn geworden, omdat zij door verlies van banen hun schulden niet meer konden betalen en in de bijstand terecht kwamen in plaats van een fatsoenlijke WW, waar ze voor hadden betaald en anderen zichzelf wel mee weten te verrijken.
Wij staan als land op de rand van een afgrond door een onverantwoorde lockdown die miljoenen mensen gaat raken. Want 4500 doden staan in geen verhouding met de miljoenen die hierdoor hun banen verliezen. Bedrijven die failliet gaan.
Maar ik zie ook dat het te gek is dat u steeds meer inkomen krijgt, samen met uw dochter als ze straks 18 jaar wordt. En toch heeft u zelfs nu nog niet de moed om zelf ook in te leveren, evenals uw dochter. Wees dus straks niet verbaast dat velen straks geen koningshuis meer willen. Want u beiden mag hard werken, dat hebben wij ook gedaan en het grootste deel van Nederland werkt nog steeds heel hard voor een schijntje.
Ze moeten wel om het hoofd boven water te houden. Ik red het nog wel in de paar jaar die ik nog cadeau krijg hier op aarde. Maar ik wil dat mijn kinderen en kleinkinderen ook zonder zorgen kunnen leven, net als u en uw hele familie.

Desondanks wens ik u en uw familie een fijne verjaardag en misschien is dit tevens een dag dat u met z’n allen eens stil gaat staan bij het feit dat ook u allen in zult moeten leveren om het respect en de liefde die wij allen voor het koningshuis voelden, niet te verliezen. Dat de tijd NÚ daar is om ook een veer te laten en laat zien dat u werkelijk een VADER DES VADERLANDS bent.
Maus Sturmer

vrijdag 24 april 2020

2020 04 23 Zwanen en ooievaars op en rondom hun nesten





Zwanen en ooievaars op en rondom hun nesten. Hoe ze zich helemaal wassen en de liefde naar elkaar van zowel zwanen en ooievaars. De ooievaars verdedigen hun nest tegen 3 vreemden die aan komen vliegen en boven het nest rondjes blijven vliegen.

vrijdag 3 april 2020

2020 04 02Familie Ooievaar en Zwaan 1





Mijnheer en mevrouw Ooievaar hebben het nest klaar. De eerste eieren liggen al in het nest. Hopelijk lukt het dit jaar wel dat er kleintjes komen. vorig jaar was het mislukt. Ook het echtpaar zwaan is hard aan het broeden.





2020 04 02Familie Ooievaar en Zwaan 1





Mijnheer en mevrouw Ooievaar hebben het nest klaar. De eerste eieren liggen al in het nest. Hopelijk lukt het dit jaar wel dat er kleintjes komen. vorig jaar was het mislukt. Ook het echtpaar zwaan is hard aan het broeden.



zondag 15 maart 2020

2020 03 15 Brandweer redt kraai en Maus





Brandweer redt een kraai maar ook mij
met hun zuurstofmasker.




Vanmiddag was ik wandelen met Diane. Op
de terugweg zagen we een kraai aan een visdraad hangen boven het water. De
brandweer kwam net aan. Ze moesten echter naar de kazerne bellen dat er een
boot moest komen. De kraai bewoog steeds heen en weer. Diane en ik
concentreerden ons op de kraai dat hij doodstil moest blijven hangen. We
merkten dat hij luisterde en bleven hem geruststellen dat er hulp onderweg was.
Nadat de kraai gered was, zie film, en de mannen terug waren aan de kant, kreeg
ik een hoestbui, zo erg dat de brandweer het zuurstofmasker uit de wagen haalde
en het op mijn hoofd zetten. Heel, heel langzaam werd het hoesten minder.
Vermoedelijk had ik me verslikt, echter dat het zo erg was dat er zuurstof
toegediend moest worden was even een benauwd ogenblik. Het had minder af kunnen
lopen wanneer zij niet in de buurt waren geweest. Heel hartelijk bedankt mannen
van de brandweer Kerkrade, maar ook dank aan de kraai. Was die niet in
moeilijkheden geweest, waren zij er niet geweest. Inmiddels gaat het redelijk,
al voel ik me nog steeds benauwd. Geen zorgen, morgen is alles weer over.
Welterusten voor straks.